izraeli

Nga Izraeli në Arabinë Saudite, aktorë të ndryshëm politikë dhe mediatikë po flasin për luftë kundër Iranit. “Qeni” i ndërsyer në këtë përballje ngjan të jetë SHBA që pasi po ngec në skenarin venezuelian, po hidhet në Lindjen e Mesme me alibi identike me ato që janë dëgjuar dekadat e fundit: luftë kundër terrorizmit, frymëzuesve të tij.

Gazeta e majtë izraelite, “Haaretz” shkruan sot përmes kryeredaktorit të edicionit anglisht, Bradley Burston për fitoren e Beniamin Netanyahut në zgjedhje për herë të pestë.

Vendimi i presidentit amerikan, Donald Trump për t’ia njohur Lartësitë Golan Izraelit, është kundërshtuar nga një seri vendesh, përfshirë aleatët e SHBA-së. Vendet e Gjirit Persik, Irani, Bahrain, Katari, Kuvajti dhe Arabia Saudite e kanë kritikuar aktin në fjalë. Teherani zyrtar, i konsideruar armik nga SHBA-ja, e ka cilësuar veprimin të paprecedentë.

Askush nuk mund të imagjinojë që dikush në Amerikë të vijë dhe t’i japë një copë territori të një shteti, shtetit pushtues, kundër ligjeve ndërkombëtare dhe konventave

Presidenti amerikan Donald Trump e ka bërë fakt zyrtar njohjen nga ShBA të Lartësive Golan si territor izraelit. Ai ka firmosur një proklamatë gjatë vizitës së kryeministrit izraelit Beniamin Netanyahu në Shtëpinë e Bardhë duke kaluar nga fjalët në vepra. 

Trump foli për një hap historik dhe e argumentoi atë me mbrojtjen e Izraelit nga sulmet armiqësore, që vijnë nga Lartësië Golan…Sekretari i Përgjithshëm i OKB, tha qartë se statusi i Lartësive Golan nuk ka ndryshuar. Këtë e deklaroi një zëdhënës i OKB

Deklaroi tërheqjen nga Siria dhe për këtë u kritikua ose u analizua gjerë e gjatë. Por presidenti amerikan Donald Trump nuk ka munguar të ofrojë surprizën e radhës duke sfiduar një realitet ndërkombëtar në Lindjen e Mesme. Përmes një statusi në tuiter, Trump shkruan se ka ardhur koha që Lartësitë Golan t’i njihen Izraelit si territor i vet. Sipas tij kjo rrafshnaltë ka rëndësi për paqen rajonale.

Ka qenë zgjedhje ekskluzivisht e tij emërimi i Panuçit në krye të Kombëtares. Bazuar në përshtypje personale dhe ndoshta sugjerime të rrethit të tij, por eksperimenti deri tani duket i dështuar dhe një fiasko në kurriz të përfaqësues së futbollit. Fitorja e shtrembër me Izraelin ku fati dhe Strakosha shpëtuan përkohësisht nderin e kombëtares dhe humbja e shëmtuar me Skocinë në Gllasgou treguan se Panuçi nuk bën për trajner, edhe pse vjen nga fusha e lojës.

Pak javë më parë kryeministri izraelit Beniamin Netanyahu doli në një konferencë për shtyp përmes së cilës deklaroi se shërbimet sekrete të vendit të tij kishin kapur një material prej 54 mijë faqesh të sekreteve bërthamore iraniane. Pretendimi I tij u rimor nga presidenti amerikan Donald Trump si dëshmi e rrezikut Iranian.

Teksa Beogradi është në vorbullën e propozimit për korrigjim kufijsh me Kosovën dhe një paqartësie mbi të ardhmen e Asosacionit të Komunave Serbe, hapet një front i ri polemikash këtë herë me Izraelin.

Autoritetet serbe kanë reaguar ashpër ndaj pjesëmarrjes së pilotëve dhe një delegacioni izraelit në ceremoninë festive që Kroacia organizoi në përkujtim të Operacionit Stuhia, i cili bëri të mundur kthimin nën kontrollin e kroatëve të disa zonave të banuara nga serbë.

Parlamenti i Izraelit miratoi të enjten një ligj që përcakton se vetëm hebrenjtë kanë të drejtën e vetëvendosjes në vend, vendim që pjesëtarët e pakicës arabe e quajtën me prapavijë raciste dhe që e kthen vendin në një regjim aparteidi.

Ligji që sanksionon "kombin-shtet të hebrenjve" në favor të cilat ishte shprehur qeveria e krahut të djathtë u miratua me 62 vota në favor, 55 kundër, ndërsa dy prej 120 anëtarëve të parlamentit izraelit abstenuan. Disa deputetë arabo-izraelitë reaguan ashpër duke grisur kopjet e tekstit pas votimit.

Në fillim të vitit 2012, një vit pas shpërthimit të luftës civile në Siri, Ministria e Jashtme(e Izraelit) propozoi rekomandimet e veta mbi qëndrimin e Izraelit në raport me presidentin sirian, Bashar Al Assad. Ministria e Jashtme rekomandonte denoncimin e gjakderdhjes në Siri dhe apelin për largimin e Assad. Ajo argumentonte se Izraeli nuk mund të mbetej si i vetmi vend perëndimor që nuk e dënonte Assadin, pasi kjo do të ushqente teoritë konspirative se Izraeli preferonte vrasjen në masë si mjet të qëndrimit në pushtet të Assad.