gjermania

Kur ish-presidenti iranian, Mahmoud Ahmedinejad deklaronte se Holokausti ishte një mit, ose ekzagjerim, e gjithë bota reagoi duke e akuzuar keq. Në fakt, Ahmedinejad ndoshta nuk ka patur edhe aq shumë faj, po të shohësh sot se kryeministri izraelit Benjamin Netanyahu, deklaroi në Kongresin Sionist se “Hitleri vetëm sa donte t’i dëbonte hebrejtë, e jo të eliminonte”. Sipas tij, ideja për shfarrosje erdhi nga Myftiu i Jerusalemit Haj Amin al-Husseini, i cili edhe e ka takuar Hitlerin në Berlin.

Në samitin e BE-së javën e kaluar kryetarët e shteteve dhe të qeverive bënin ende sikur kishte një politikë të përbashkët për refugjatët dhe iniciativa për zgjidhje. Tani, as një javë më vonë, faktet në rrugën e Ballkanit flasin një gjuhë tjetër. Nuk ndjehet më asgjë nga solidariteti evropian dhe ndarja e barrës. Çdo shtet mbron vetëm vetën.

Gjermania do të përdorë avionët ushtarakë për deportimin e shpejtë të emigrantëve shqiptarë që u është refuzuar kërkesa për azil. Gazeta “Bild” raporton se qeveria do të përdorë avionët Transall dhe pilotët e Forcave Ushtarake Gjermane.

Numri I azilkërkuesve nga Shqipëria dhe Kosova që ndodhen në Gjermani llogaritet në 100 mijë persona. Por pasi ato u konsideruan si “vende të sigurta origjine”, Berlini vendosi t'i riatdhesojë shtetasit e dy vendeve, që kanë kërkuar azil në Gjermani.

Europa duket se ende nuk po di të përshtasë planifikimin me nevojat e veta. Ka kohë që në vendet kryesore flitet për krahun e punës, por edhe për investimet në burime njerëzore që përcaktojnë zhvillimin. Por këto parashtrime  mbeten në kuadrin e konstatimeve dhe hasin në pengesa të mëdha, pasi atoo shkojnë kraha për karah me nevojën për imigrantë. Në një shkrim të vetin në “Deutsche Welle”, Richard Fuchs shkruan se imigrantët janë domosdoshmëri ekonomike, nëse Gjermania, si vendi kryesor i Europës, do të dojë të mbajë ritmin e zhvillimit që ka.

3 tetori shënon ribashkimin e Gjermanisë, një ngjarje kjo përcaktuese për të ardhmen e Europës dhe botës në përgjithësi. Ngjarja i hapi rriugë zhvillimeve të tjera në Europën Lindore dhe katalizoi mandej shpërbërjen e Bashkimit Sovjetik. Me këtë rast, ambasada gjermane në Tiranë ka organizuar një koncert para të cilit ka mbajtur një fjalë të shkurtër ambasadori Helmut Hoffmann.

Ka 25 vjet që është ribashkuar Gjermania. Në 25 vjet Lindja dhe Perëndimi janë lidhur ngushtë dhe përshtatur - megjithatë në shumë fusha mbeten të ndryshme dhe të huaja për njëra-tjetrën. Për këtë gjermanët ankohen, po kjo është tipike gjermane. Sepse dallimet midis Perëndimit dhe Jugut, midis Veriut dhe Lindjes janë pjesë e historisë së Gjermanisë.

Marcel Fürstenau shkruan sot një opinion në “Deutsche Welle” mbi situatën e migracionit dhe azilkërkimit. Ai ndalet edhe tek vendimi i Gjermanisë për të shpallur Shqipërinë, Kosovën dhe Malin e Zi, si vende të sigurta origjine, ndërkohë që kujton se në këtë rajon, për të ruajtur sigurinë shërbejnë ndër të tjerë edhe forcat gjermane. “Azilkërkuesit nga Shqipëria, Kosova dhe Mali i Zi, gjithashtu me të drejtë, do të mendojnë në të ardhmen ndryshe për kryetaren e qeverisë gjermane.

Gjermania ka mbërritur atje, ka zënë atë vend ku duhet të qe gjithmonë: pikërisht në mes të Evropës. Francezi Paul Claudel tha në verë 1945: ju gjermanët nuk duhet të doni ta sundoni Evropën. Por ju - populli në mes, populli me më shumë fqinj- duhet t'ua bëni të kuptueshme popujve rreth jush se vetëm së bashku keni një të ardhme. Kjo është Gjermania evropiane. Në thelb, Republika Federale Gjermane, pra pjesa perëndimore e ka njohur këtë përgjegjësi evropiane menjëherë pas katastrofës së Luftës së Dytë Botërore dhe të sundimit nacionalsocialist dhe ka vepruar mbi këtë bazë.

"Edhe një fitore e tillë dhe ne jemi të humbur", mund të ketë menduar ndonjë politikan evropian pas votimit të ministrave të brendshëm të BE për kuotat e refugjatëve sipas parimit të shumicës. Pazarllëku i vazhdueshëm në lidhje me marrjen e njerëzve të dëshpëruar, të cilët janë të detyruar t'ia kthejnë shpinën atdheut të tyre për shkak të luftës dhe mjerimit, është i turpshëm. Shifrat e negociuara janë kapërcyer prej kohësh, vetëm në Gjermani priten pesë herë më shumë refugjatë deri në fund të vitit.