Jemin Gjana thotë se “ia ndërprenë karrierën në mes” dhe e cilëson si “lajthitje” qëndrimin e Topallit për humbjen e PD
Që pas zgjedhjeve të 23 qershorit 2013, Jemin Gjana nuk është më aktiv në Partinë Demokratike. Por jo për shkak të tij. Pavarësisht se një prej politikanëve më jetëgjatë në PD, ish-ministri i bujqësisë, ish-nënkryetari i kësaj partie thotë për në një intervistë për “Gazeta Shqiptare”, dhënë gazetares Valentina Madani se të tjerët ja ndërprenë karrierën në mes. Gjana shprehet kritik ndaj titullarëve të PD-së, veçanërisht ndaj Jozefina Topallit dhe atij grupimi brenda PD-së që e cilëson si “oborri i prapëm” i partisë, shkaktarët sipas tij që me “klientelizmin dhe ortakërinë e sëmurë”, sikundër shprehet e çuan të djathtën në opozitë.
Z.Gjana që pas humbjes së PD-së nuk ju shohim më të jeni aktiv dhe i angazhuar me partinë. Për cilat arsye po qëndroni larg saj?
Gjykoj se kam pasur një shkëputje në karrierë, për të cilën nuk e kam gjetur argumentin brenda vetvetes dhe as nuk më është dhënë ndonjë argument. Natyrisht vjen një moment që çdo njeri i jep fund një karriere. Por t’i japësh fund karrierës dhe të të ndërpritet karriera janë dy gjëra krejt të ndryshme. Ka qenë një ndërprerje që nuk është se e kam konsideruar tragjike, por po të flas ftohtë dhe jashtë shëmtive konspirative, e gjej një qëndrim të paduhur jo vetëm në rastin tim.
Ju keni kërkuar shpjegime…?
Jo, dhe nuk kam arsye që të kërkoj, sepse e kam nisur në dhjetor të ‘90-ës aktivizimin dhe nëse është e nevojshme, nuk do e shmang asnjëherë derisa të kem mundësi fizike dhe mendore. I kam kaluar të gjitha etapat dhe hap pas hapi shkallët e karrierës. Kam qenë i barabartë me shumë kolegë të tjerë në PD, me shumë prej atyre që përbën sofrën kryesore, veçanërisht në mandatin e dytë qeverisës të PD-së. Kam qenë koleg me ta për vite të gjata dhe sigurisht më kanë gjetur ata tek PD-ja. Nuk i kam gjetur unë ata. Ajo ka qenë një vendimmarrje, natyrisht e z.Berisha dhe atij grupi që ka qenë më afër tij, por duke qenë se janë zotuar të mos shkruajnë kujtime dhe në arkiva nuk ka gjëra të shkruara, le të mbetet si pjesë e disa vendimeve që merren në errësirë. Ndaj nuk kam kërkuar shpjegime. Nuk jam njeri që kacavirrem dhe u ngatërrohem nëpër këmbë e në paradhoma atyre që drejtojnë. E vetmja gjë që më kanë thënë ka qënë se: “Kemi marrë pushtet për kohë të gjatë dhe duhet të lëshojmë pushtet”, natyrisht pasi e kishin siguruar për vete një tjetër mandat. Mbylla një legjislaturë në Dibër me rezultatin më të lartë të arritur ndonjëherë në atë qark dhe sipas fjalëve të ish-kryetarit të partisë, thënë sy për sy, vazhdoja të kisha vlerësimet më të mira.
Nuk keni patur asnjë kërkesë për t’u riangazhuar në PD?
Nuk kam pasur ndonjë kërkesë për t’u angazhuar sërish në punët e PD. Kam qenë pjesë aktive e fushatës elektorale, jo sepse kisha emrin i 18 në listën e Tiranës, por ngaqë ndjeja dhe vazhdoj të ndjej detyrime politike ndaj PD-së. Nuk është se më pëlqen mungesa e aktivizimit, por ofertat nuk janë kurrë të njëanshme. Prononcimeve mediatike vend e pa vend, sa për t’u gjetur “Musa në lëng” u jam shmangur vetë. Siç duket, kanë gjykuar se kanë kapacitete të tjera më të vlefshme. Arsyeja është se kushdo që do të lexonte a dëgjonte ato çfarë do të thosha, kam pasur dhe kam përshtypjen se do të interpretoheshin si reagime për pakënaqësi individuale dhe për të vërtetat që mund të thuhen.
Realisht a është Jemin Gjana i pakënaqur me PD-në?
Jo, nuk mund të them i pakënaqur. Unë e ndjej veten të plotësuar. Kam qenë 6 mandate deputet i PD-së, kam drejtuar degë partie. Kam qenë anëtar kryesie për disa mandate radhazi. Kam qenë anëtar i Këshillit Kombëtar pa ndërprerje që nga ‘91 e deri më sot. Kam qenë nënkryetar i PD-së, kam drejtuar grupin parlamentar në një kohë nga më të vështirat e opozitës parlamentare. Kam qenë ministër dhe mendoja se mund të vazhdoja të kontribuoja, por ka të tjerë që gjykojnë ndryshe.
PD-ja tashmë ka një kryetar tjetër. Kush ka vendosur për ju?
Berisha do shmangte disa, për t’u bërë vend disa të tjerëve. Përse ndodhi kështu, gjykuan votuesit. Unë do të dëshiroja që z.Basha të vazhdojë të marrë me një ritëm, gjithnjë e më të lartë në dorë punët e PD-së. Për atë se kush ka vendosur, nuk është e rëndësishme t’i komentojmë në publik. Unë e vlerësoj Bashën si një nga prurjet e reja të rëndësishme në PD. Kam pasur rast të debatoj me njerëz të rëndësishëm, me titullarë të PD-së dhe jo njëherë, por më shumë se një herë. Debatin e dukshëm apo të kamufluar dhe këndvështrimin e tyre ndaj Bashës apo ndaj njerëzve që u afruan apo u riafruan në 2004-2005, e kam përcjellë dhe unë si shumë të tjerë dhe kam reaguar. Bashën e çmoj për staturën e tij, për verbin politik të kontrolluar, e çmoj si njeri që ka punuar në administratat e huaja dhe ka vlerësimin e tyre, një shtetar që ka dhënë prova dhe në fund të fund të fundit një njëri që mori në përmasa shumë të larta votat e demokratëve të vendit. Është në provë për drejtimin e një partie të madhe dhe shumë të rëndësishme politike. Uroj shumë t’ia dal, i mbështetur dhe nga gjithë të tjerët.
Kush nuk e donte Lulzim Bashën në fillimet e tij në PD? Cilët ishin titullarët që keni debatuar për z.Basha?
Besoj se secili prej atyre që nuk e ka dashur z.Basha, ka pasur mundësi të shfaqët edhe publikisht dhe nuk kam pse t’ua risjell unë sot ndërmend.
Ajo që është shfaqur është znj.Topalli, për atë e keni fjalën?
Nuk më thonë gjë emrat, mund të të hedhë fjalë kundër dhe një njeri në rrugë, i cili dhe pse e ka një emër, konsiderohet njeri rruge. Kur flitet për qëndrime kundër në politikë, flitet për titullarë që e kanë një post. Bëhet fjalë për njerëz, të cilët kanë menduar se më shumë sesa z.Basha, mund të ishin ata individët apo grupi që mund dhe duhej të drejtonte në PD. Veçanërisht në mandatin e dytë, shumë herë kolegëve të mi, në kafet e parlamentit, ku takoheshim më së shumti, u kam thënë se gabojnë ata që janë duke ndërtuar një “oborr të prapëm” të PD-së.
Ka grupe në PD që punojnë kundër interesave të PD-së?
Jo, nuk ka grupe të formalizuara, nuk ka pasur grupe të strukturuara. Aq më pak grupe që punojnë kundër PD.
Ju thoni që një grup titullarësh të PD-së kishin ndërtuar një “oborr të prapëm” të partisë”, po cili ishte qëllimi i tyre?
Vendimmarrjet për shumçka. Klientelizëm dhe ortakëri e sëmurë. Familjaritet që zvogëlonte oborrin, por gjithsesi e linte oborr.
Këta njerëz kanë punuar kundër z.Basha?
Nuk mendoj se kanë punuar kundër Bashës dhe nuk besoj se vazhdojnë të punojnë kundër tij, sepse nuk kanë asnjë interes. Tashmë nuk është në interesin e tyre. Nuk është në interesin e tyre që ata të përplasen me demokratët, me një shumicë të madhe demokratësh që kanë votuar dhe zgjedhur zotin Basha në krye të PD-së. Por unë edhe njëherë insistoj se z.Basha duhet të vazhdojë të marrë në dorë punët e partisë në mënyrën më të hapur të mundshme. Sigurisht, është ngarkesë shumë e madhe. Është hallakatje shumë e madhe, pasi vijmë pas një humbjeje shumë të thellë. Z.Basha ka dhe angazhimet e tij në bashki dhe është ende vetëm një individ që tani për tani i duhet t’i emërojë bashkëpunëtorët derisa të përmbyllet procesi zgjedhor. E ky emërim është gjithmonë një proces i vështirë, sidomos në politikën shqiptare, ku sa herë futet dora në thes, kapet gjëja e gabuar.
I mungon z.Basha mbështetja në PD?
Mbështetja e një apo disa individësh përballë 80 për qind të votave të demokratëve që ka marrë në nivel kombëtar, besoj se janë një raport i zhdrejtë dhe tregojnë se z.Basha ka mbështetjen e gjerë të PD-së, e demokratëve, e frymës së demokratëve. Vota për zgjedhjen e kryetarit të ri të PD-së ka qenë një frymë dhe kush e interpreton ndryshe gabon rëndë, nuk e njeh mirë PD-në. Ka qenë një frymë për ta votuar Bashën në krye të PD-së. Nëqoftëse ulemi për ta analizuar pse, dhe kjo nuk është çështje gazetash, gabojnë rëndë ata që e lidhin këtë vetëm me inspirimin e ish-kryetarit të Partisë. Duhet analizuar më thellë dhe secili nga ne duhet të pyesë, ‘përse?’. Dhe të fillojë të japë përgjigje me koshiencë të plotë, me ndërgjegje të plotë. Fryma ishte një fryme për ta votuar Bashën si kryetar të PD-së.
Atëherë përse?
E thashë edhe më sipër, kjo nuk është çështje gazetash. Grupi parlamentar i PD-së duhet të jetë njësh me kryetarin me vullnet të plotë. Askush nuk ka dalë të bëjë deklaratë kundër Bashës. Vërejtjet janë tjetër gjë, por unë nuk di njeri të ketë bërë deklaratë kundër Bashës. Kanë pranuar apo jo së brendshmi zgjedhjen, kjo është diçka tjetër, por duhet mbështetur me vullnet dhe me dëshirë të plotë, sepse kjo është në të mirë të PD-së. Nuk është puna për të krijuar mite të reja. Kudo ndodh që kur dikush del në drejtim, sidomos kur je në opozitë, në qoftë se e gjithë infrastruktura njerëzore nuk vishet ashtu si bleta pas lisit kur lëshon, e ka të vështirë të mblidhet në kosheren e re, në shtëpinë e përbashkët ku nis prodhimi.
Si e shikoni nga jashtë përbërjen e grupit parlamentar të PD-së?
Është një trup në shumicën e saj e kompletuar. Brenda grupit ka edhe individë që unë personalisht nuk e kam aspak të qartë për cilat merita politike e profesionale janë aty. S’e kam pasur kurrë këtë informacion dhe vetë nuk gjej argumente. Nuk preferoj të merrem me gër-meret e tavolinave, por e ndjej detyrim politik ta them hapur se karriera politike nuk dhurohet, ajo nuk është pronë private.
Po përsa u përket zgjedhjeve në PD, si e konsideroni procesin e nisur, a është i vonuar?
Ka filluar një proces në parti. Nuk e quaj të vonuar. Ka kohë, por unë e quaj më të rëndësishmin procesin për zgjedhjen e seksioneve. Vetëm dy herë ka pasur angazhim serioz për t’u marrë me seksionet e PD-së. Njëherë pas zgjedhjeve të 31 marsit dhe pas humbjes në vitin ’97-ës. Në të gjitha kohët e tjera përgjithësisht ka pasur një formalizim të pajustifikueshëm në strukturimin e seksioneve. Atje ku PD-ja ka seksione të mira dhe të forta, atje ka fitore dhe e kundërta. Angazhimi për ngritjen dhe formatimin e seksioneve, me prurjet e reja në parti por pa neglizhuar askënd, gjykoj se është thelbësore. Dakord që është lëshuar një formular dhe ftohen njerëzit të plotësojnë formularin. Unë personalisht kam plotësuar një formular me 6 janar të vitit ‘91 në kohën kur krijuam PD-në në Pogradec. Mund të plotësoj sërish, por unë dhe shumë të tjerë si unë e kemi hipotekën tek PD-ja. Askush nuk mund të ma heqë pjesën e hipotekës tek PD-ja. E ngatërruar kjo puna e “hipotekës’ qëkurse në listat e fundit për Parlamentin u vendosen nja shtatë a tetë drejtorë hipoteke, por me sinqeritet them se kemi nevojë të rritemi me prurje të reja. Është angazhuar në këtë proces një numër i madh koordinatorësh që po punojnë.
Ju do të jeni pjesë e garës për poste drejtuese në PD?
Është herët për të folur për garë në postet e drejtimit. Së pari, unë nuk jam pjesë e kësaj sipërmarrjeje që po bëhet për organizimin e PD-së. Nuk jam deri më sot, por kjo s’do thotë të mos jem asnjëherë. Është një grup prej 38 vetësh që janë nominuar. Një pjesë janë njerëz që e njohin partinë, që kanë punuar për partinë dhe mendoj që bëjnë punë të vlefshme. Një pjesë tjetër po të më pyeste njeri mua, do të kisha kontestime për angazhimin e tyre në një punë që duhet ta mësojnë për herë të parë. Dhe veç kësaj vijnë nga të qënurit drejtorë a drejtues në vende së paku shumë të përfolura ndër vite. Ashtu si disa të tjerë dhe pse pjesë e rëndësishme e administratës, nuk kanë marrë kurrë pjesë në një fushatë politike partie, nuk kanë marrë kurrë pjesë në një mbledhje seksionesh dhe ne nuk jemi duke krijuar parti të re. Jemi duke riorganizuar PD-në me një frymë që ashtu siç e ka theksuar disa herë z.Basha në një frymë të hapur, gjithëpërfshirëse.
Pse humbi aq thellë PD-ja më 23 qershor dhe a kishte njerëz të interesuar për kalimin në opozitë?
Jo, nuk ka pasur njerëz që kanë punuar për humbjen e PD-në.
…Kështu pretendon znj.Topalli...
Jo, unë them se nuk kanë punuar për humbjen e PD-së, por me mënyrën se si kanë punuar kanë sjellë humbjen e PD-së dhe ka vlerë që si znj.Topalli, edhe të tjerë të bëjnë analizën edhe për vete, dhe për të tjerët. Është shumë kollaj të drejtosh gishtin tek tjetri. Secili nga ne ka përgjegjësi e caktuar dhe nëse themi se ka njerëz që punuan për humbjen e PD-së, unë atë e quaj një lajthitje, nuk e di për çfarë arsyeje. Mënyra sesi kanë punuar, se si kanë qeverisur, se si kanë drejtuar në nivele nga më të ndryshmet ka sjellë ato problematika që u krijuan, u mbarsën, u shumëfishuan nga thashethemi publik. Nuk është një arsye. Unë kam bërë një analizë timen pak kohë më parë dhe nuk kam shumë gjëra për të shtuar, edhe pse mund të përmendja edhe arsye të tjera, në procesin e ngadalësuar të legalizimeve, të kthimit dhe kompensimit të pronave dhe një sërë çështjesh të tjera që kanë pasur vend për t’u menaxhuar më mirë.
I vetmi që mori përsipër përgjegjësitë ishte z.Berisha…
Pjesën e përgjegjësisë, unë besoj se z.Berisha e ka marrë me dorëheqjen e tij. Fakti që ka dhënë dorëheqjen do të thotë se e ka marrë pjesën e rëndësishme të përgjegjësisë të tij. Bashkë me një grup, kur ndërtonin “oborre të vogla të prapme” dhe që Berisha nuk u shmang kurrë nga ndikimi i tyre. T’ia lësh vetëm atij përgjegjësinë, është gjeja më e thjeshtë.
A ishte Z.Berisha në dijeni të këtij grupi?
Nëse ka njeri që ka informacion, që merr informacion dhe nuk e merr vetëm nga një burim përpara se ta thotë, ose para se ta analizojë është z.Berisha. Ashtu siç nuk mund të shpjegoj se pse nuk funksionuan strukturat, përse nuk u diskutua kurrë kolegjialisht për kandidaturat e 2011-ës, pse nuk diskutuam kurrë kolegjialisht për kandidaturat e 2013, e shumë e shumë gjëra të tjera. Nuk duhet gjetur faji i humbjes vetëm tek Berisha. Unë vlerësoj që z.Berisha është një njeri shumë aktiv, siç është dhe shumë emocional, një natyrë që nuk e ka shmangur kurrë. Sigurisht që ka një mori vlerësimesh për ato çfarë ka bërë në 20 vjet dhe veçanërisht për 8 vitet e fundit. Ka e përgjegjësitë e tij për një, dy apo tri çështje, të cilat besoj që e kanë çuar drejt dorëheqjes. Imponohet shumë herë. Nuk më pëlqen fakti që është përditë replikuesi kryesor me Taulant Ballën, Saimir Tahirin apo me disa emra të kësaj natyre. Nuk më duket e mirë një gjë e tillë. Ka të tjerë dhe këtë punë duhet ta bëjnë edhe të tjerët. S’ka pse ta bëjë Berisha këtë gjë. Berisha sot ka role shumë më të rëndësishme. E para, në pozicionin e opozitarit të sotëm, opozitari që vjen nga një qeverisje 8-vjeçare, unë i jap plotësisht të drejtë. Por duhet të jenë ministrat që ta mbrojnë atë çfarë kanë bërë dhe sigurisht të pranojnë dhe atë çfarë nuk kanë bërë. Berisha ka të gjitha kapacitet që të dalë jashtë kësaj përditshmërisë për të qenë një personalitet i rëndësishëm politik me vizione shumë më të gjata për vendin, për interesat e Shqipërisë dhe shqiptarëve në rajon, proceset e integrimit etj. Z.Berisha sigurisht që është i rëndësishëm në rajon. Ai është një politikan mbi PD-në, mbi PS-në dhe mbi shumë të tjerë në listimin e atyre që janë personalitete publike dhe burra shteti të një vendi që vazhdojnë të japim mend, orientim për vendin deri në momentin e fundit të jetës së tyre. Berisha është një prej tyre, por nuk besoj se e bën mirë këtë rol duke u zënë me Taulantin përditë.
Të ndalemi pak tek situata aktuale politike në vend, si e shikoni atë?
Më të vështirën. Kur dikush gabon, thuhet po rrëshqet. Por kur gabohet deri në absurd, andej nga veriu me sarkazëm të thonë “po rrëshqet për terma”. Kjo qeveri po rrëshqet për terma. Përplasja politike që ndodh dhe vazhdon të ndodhë mes shumicës dhe opozitës është brenda normales, por nëse shohim përtej kësaj, çmoj se qeverisja nuk mund të regjistrojë asgjë që të jetë një hap më përpara jo në raport me atë që u premtuan, por me atë çfarë ishte gjendja në të cilën u dorëzuan punët në shtet me mbylljen e zgjedhjeve në qershorin e 2013. Zakonisht vitet e para të qeverisjes janë vite entuziazmi, janë vite kur qytetarët, institucionet, bizneset, kompanitë e huaja, vlerësuesit, ndërkombëtarët përpiqen të jenë mbështetësit e atyre që i fitojnë zgjedhjet. Gjithsesi, krijohet një klimë mbytëse për antiligjin, një klimë favorizuese për ecurinë ekonomiko-sociale, partneritetin etj. Duke i parë me qetësi dhe duke mos synuar për t’i goditur thjeshtë politikisht, nuk shoh asnjë hap zhvillim pozitiv. Problemi i parë është me ligjin. Në këtë administratë dhe nën këtë qeverisje është bërë anekdotë porosia “bëjeni kështu”. Po ligji thotë ndryshe. Bëjeni, ligjin e “bëjmë ne”. Unë jam pjesë e opozitës natyrisht, edhe pse nuk jam pjesë aktive e saj dhe çmoj se Edi Rama erdhi me një ekip qeverisës, i cili është më i dobëti i ekipeve qeverisëse në të dyja dekadat e zhvillimit të pluralizmit në Shqipëri. Unë kam drejtuar grupin parlamentar të opozitës, kam qenë nënkryetar i PD-së në kohën që kanë qeverisur të majtët. Sigurisht që kemi pasur vërejtje, akuza, qëndrime të ashpra, konflikt politik ndaj qeverisjes së Fatos Nanos, më pas të Ilir Metës, Pandeli Majkos dhe me të drejtë për shumë çështje. Por mund ta them me gojën plot njerëzit me të cilët qeveriste Fatos Nano, jo vetëm në nivele ministrash, por edhe në drejtimin e shumë agjencive, shumë institucioneve të rëndësishme të vendit kanë pasur statura politike dhe profesionale shumë herë më të mira se statura politike dhe profesionale që ka sot kabineti “Rama” dhe degëzimet e tij. Ky mendoj se ka qenë dhe mbetet hapi më i rëndë dhe më gabuar. Nuk mund të qeveriset me njerëz jashtë çdo kriteri profesional apo dhe më të shkolluar që kapin majat e administrimit, por që nuk kanë drejtuar kurrë një punë në shtet, në administratën publike. Karriera nuk niset nga lart. Kjo është e papranueshme. Së dyti, qeverisja e Ramës ka gabuar në disa drejtime. Çmoj se nuk ka pasur asnjë arsye që të merret me politikat fiskale për momentin dhe për vitin e parë, sepse politikat fiskale të vendit janë të konsoliduara në një farë mënyre për 8 vite me radhë dhe dhanë rezultat. U vlerësuan nga institucionet ndërkombëtare dhe kishin vlerësimin e grupeve të interesit dhe grupeve të biznesit. Ajo çfarë mund e duhet të bënte qeveria “Rama” ishte të përmirësonte menaxhimin fiskal. Të korrigjonte arrogancën e administrimit fiskal. Mund ta bënte këtë edhe me ndryshime strukturore, edhe me individë të ndryshuar, por edhe me akte nënligjore, të cilat përmirësojnë menaxhimin. Për mendimin tim, e kanë filluar mbrapsht. Jo vetëm në menaxhim nuk kanë bërë asnjë hap, por ky ndryshim i përditshëm i paketës dhe politikave fiskale ka sjellë atë që nuk mund të mbledhë më ato të ardhura që janë mbledhur. E njëjta gjë mund të thuhet se po gabohet në mënyrë të përditshme me ato premtime që u bënë gjatë fushatës elektorale. E quaj përgjegjësi të PD-së që ne nuk arritëm të bëjnë disa realizime si procesin e legalizimeve, i cili pritej të përmbyllej prej 300 mijë familjeve shqiptare. Por premtimi i z.Rama se legalizimet do t’i bënte falas ishte një mashtrim i poshtër. Ata janë kthyer tek principi i debatuar herët, të urbanizojmë për interesa të klientelës, çfarë mbetet dhe mund ta legalizojme. Ndryshimet në polici, shkarkimet në administratën e vendit, me mënyrat si u bënë, e kane cenuar rëndë sigurinë. Çdo forcë politike që vjen në qeverisje, krijon një nivel të lartë politik, por edhe profesional dhe nuk mund të sillesh kështu me administratën, sepse në këtë mënyrë ne nuk ndërtojmë dot kurrë administratë. Po ashtu dua përmend çështjen e pronave, prishjen e ndërtimeve pa leje, duke mos zbatuar asnjë rregull. Pra të gjitha këto, unë i shoh si një proces në të cilin qeverisja e derisotme nuk ka shënuar asnjë pikë pozitive. Kjo është në dëm të vendit, sigurisht në dëm të shqiptarëve. Një qeveri që punon me negativizëm mbi çdo gjë e për gjithçka dhe që vazhdon të gjejë fajin te pararendësit për të gjitha, e ka dështimin të garantuar. Një opozitë politike ka interes që ta zhvillojë luftën politike, të godasë të metat, por askush nuk ka interes që ata që janë në pushtet të qeverisin keq. Në fund të fundit, keqqeverisja është në dëm të të gjithë qytetarëve dhe e përkeqëson situatën në vend. Askush nuk gëzohet kur qeveriset keq, as opozita, sepse lajtmotivi nuk është “këta qeverisin keq, ne do qeverisim mirë”. Lajtmotivi ynë është e duhet të mbetet “këta po qeverisin mirë, ne do qeverisim edhe më mirë”. Por kur nuk është mirë, nuk është.
Përballë kësaj situate, si e vlerësoni opozitën?
Trupa politike e opozitës është grupi parlamentar i saj. Çmoj se ka përpjekje serioze për të bërë një luftë serioze parlamentare. Në vlerësimin tim janë duke u mbajtur qëndrime të drejta, pasi tentativat për ta braktisur Kuvendin, për t’i ikur luftës parlamentare nuk është se sjellin ndonjë zhvillim pozitiv. Në Kuvend duhet qëndruar, aty duhet thënë ajo çfarë është në detyrën e opozitës përballë të gjitha problemeve. Opozitës i përket të mbajë gjallë shpresën se ky vend bëhet.
Jeni kundër bojkotit?
Nuk do të isha pro bojkotit në parlament.
Po përsa u përket protestave?
Me mënyrën se si zhvillohen dhe se si po ecin gjërat, sigurisht që protesta është një prej formave. Nuk jam shumë i sigurt nëse protestat në Shqipëri kanë sjellë ndryshime qeverisëse, të paktën në harkun e këtyre 20 viteve. Nëse përjashtojmë vitin ‘91 dhe ‘97-ën, vendi nuk ka qenë pa protesta edhe në gjithë periudhat ndërmjetëse të këtyre viteve, por nuk më ka rezultuar se me rrugën e protestave ne shkojmë drejt zgjedhjeve. Sigurisht sa më shumë që të përkeqësohen problemet në qeverisjen e vendit, situata ekonomike-sociale, e rendit publik, e sigurisë, e proceseve integruese, aq më shumë rritet pesha e protestës. Së pari, e protestës së qytetarëve, që ndjejnë peshën e keqqeverisjes. Protesta e nxitur nuk besoj se çon në zgjidhje, ndërsa protesta e qytetareve, e mbështetur prej trupës politike të opozitës është një zhvillim alternativ i domosdoshëm krahas me debatin parlamentar. Koha përpara mund të sjellë zhvillime të ndryshme nga ato që çfarë ne kemi parë, kemi realizuar, kemi përjetuar në gjithë këto 20 vite.
Atëherë cila është rruga më e dobishme e opozitës për t’u afruar me pushtetin?
E para, duhet të zhvillohet debati parlamentar sa me racional, larg patetizmit dhe retorikës. Patetizmi dhe retorika i kanë lodhur njerëzit dhe nuk ngjallin besim. Për mua, ky lloj debati është shumë i rëndësishëm. E dyta, kumtimin në publik do ta quaja po ashtu shumë të rëndësishëm, nga çdo individ që flet në emër të opozitarizmit real.
Çfarë nënkuptoni me këtë?
Kjo do të thotë njerëz, individualitete, personalitete brenda apo jashtë grupit parlamentar të PD-së, por kryesisht brenda grupit të deputetëve, duhet të heqin dorë nga fjalime të parapërgatitura.
Çfarë do të thotë “fjalime të parapërgatitura”?
Duhet të dalë secili, t’u qëndrojë principeve bazë, principeve politike, t’u qëndrojë ashpër problemeve, në kuptimin pozitiv të fjalës. Por të dalësh dhe të lexosh një deklaratë që përgatitet diku në një zyrë, kam përshtypjen se krijon një lloj perceptimi publik që të gjithë flasin njësoj, thonë të njëjtat gjëra. Kjo nuk më duket e vlefshme, nuk më është dukur asnjëherë e tillë. Pas 20 vitesh, duhet gjithnjë e më pak retorikë dhe më shumë argumente. Sigurisht që imponon mazhoranca, shumë herë fjalori dhe qëndrimi fyes e arrogant i saj të bëjnë që t’i kthehesh duke e imituar në këtë arrogancë dhe në këtë fjalor. Por sa më shumë t’i shmangemi, njerëzit nuk i lodhim me retorikë dhe me arrogancë dhe me kacafytje. Logjika, interpretimi fakteve, pozitivizmi dhe gjuha më afër ndjeshmërie të njerëzve do të ishte një qasje më e pranueshme.
Add new comment