Tarifa Dukës: Historiani nuk mund të jetë non-partisan

Dje patëm një shënim mbi një intervistë të historianit Ferid Duka (shih linkun http://www.respublica.al/artikuj/2012/4/16/ferid-duka-identiteti-shqiptar-e-ka-nje-komponente-osmane). U fokusuam tek ideja e tij se “në identitetin shqiptar ka një komponente të dukshme osmane”. Dhe këtë ide ai e shtjellonte, teksa gazetari Alfred Lela kërkonte t’i merrte një opinion mbi debatin e qëmotshëm Qose-Kadare lidhur me identitetin e shqiptarëve. Duka e fillon përgjigjen, duke thënë se “nuk dëshironte që pikëpamja e tij për këtë çështje të kishte ngjyrime partizane”. Dhe është pikërisht kjo frazë që e ka ngacmuar sociologun Fatos Tarifa, i cili në një shkrim të sotëm hedh e mbron me pasion idenë, se historiani nuk mund të jetë një makinë pa shpirt e pa emocion. Ja çfarë thotë ai mes të tjerash në shkrimin me titull “Objektiviteti” Pozitivist i Historianit, të publikuar në Mapo:“Unë besoj se objektiviteti në studimin shkencor të realitetit shoqëror (të realitetit historik apo atij aktual) nuk mund të jetë kurrë absolut; objektiviteti është gjithnjë relativ. Asnjë studiues nuk mund të gjykojë për ngjarje ose dukuri shoqërore i zhveshur tërësisht nga vlerat e tij politike e morale. Edhe pse studiuesit e shkencave sociale dhe historianët, pothuajse pa përjashtim, shpallin se ata, në çdo rast, i ndajnë vlerat nga faktet, ose origjinën e një teze nga vlefshmëria e saj, unë mendoj se kërkimi në fushën e historisë dhe në shkencat sociale influencohet pothuajse gjithnjë – edhe pse jo gjithnjë në të njëjtën masë – nga personaliteti, nga formimi kulturor, nga vlerat dhe nga interesat e vetë studiuesit. Një fakt i tillë, siç shkruan Leon Bramson, do të shokonte vetëm një pozitivist, për të cilin “shkenca është bërë Jerusalemi i Ri”.”

Re.Pu.