Lubonja parashikon rikthim të gjuhës së dashuri-urrejtjes, dhe bën një kërkesë modeste

Fatos Lubonja në një shkrim te Panorama sot shtron “një kërkesë modeste”. Në fillim Lubonja përshkruan situatën e “qetë” paszgjedhore: “tani PD-ja po kërkon një lider të ri, që mundësisht të vërtetojë pazëvendësueshmërinë si lider të Berishës deri në fitoren e ardhshme. PS-ja po feston fitoren me premtimet e një kryetari që thotë se politikën e bën pasi ka frikë se vdekja e gjen pa hyrë në histori dhe pa frikën se si do ta gjykojë historia, pasi atë e përcakton vetë. LSI-ja po ruan një profil më modest me një kryetar të mbiquajtur “pragmatist”, i cili duket se ka nuk ka probleme të tilla me vdekjen dhe historinë, por i bindur se edhe po ia dolën, do të mund t’i blejë ato me pare...”

Por, Lubonja vë re që klima e konfliktit është pas dere. Ai i referohet historisë së breshkave të Ramës të quajtura Sali e Fatos, si një metaforë paralajmëruese. Është një teatër dashuri-urrejtje që Lubonja i quan “dashuri e shtirë” e “urrejtje e shtirë”. Ndaj “rrezikojmë të biem përsëri pre e teatrit të gjuhës banale të urrejtjes sapo të kalojë vera dhe pushimet”. Ndaj Lubonja bën një “kërkesë modeste për pak më shumë qetësi dhe kthjelltësi mendore e gjuhësore, që të mund të merremi me problemet reale të vendit”.

k.c.

i plotë:

http://www.panorama.com.al/2013/07/11/nje-kerkese-modeste/