Berisha i Bashkisë dhe Xhelali i Shqipërisë

Kjo foto është një nga dy fotot e postuara nga lideri i opozitës, Edi Rama sot në Twitter. Tregojnë një veturë që shëtit rrugëve të Kamzës, pa regjistrim vendas, me një targë ku shkruhet Berisha 1. “Dëshmi e shtetit ligjor të Berishës”, shkruan Rama me ironi. Kryebashkiaku i Kamzës ka emërtuar bulevardin kryesor të Kamzës “Berisha” dhe ka lyer ngjyrë blu gjithë shtyllat elektrike dhe ndërtesat buzë rrugës.

Duke shkruar disa kohë më parë për “shamikuqen” (është ajo gruaja që denoncoi ngacmime seksuale nga kryebashkiaku i Kamzës e që më vonë u godit nga policët e tij) Preç Zogaj ka përshkruar edhe një element tjetër të dekorit të atyshëm: dy foto të stërmëdha të kryebashkiakut kamzali Xhelal dhe kryeministrit të Shqipërisë, Sali.

Shkruan Zogaj: “Sa herë kam kaluar në Kamzë në rrugën Tiranë-Lezhë dhe kthim, vetvetiu më është kujtuar episodi me shamikuqen. Thellë-thellë kam menduar se me mandatin që i kishte dhënë populli i Kamzës, Xhelalit i kishte lindur e drejta t’ia mbyllte derën e bashkisë asaj që ishte rrekur ta rrënonte. Por ndoshta shamikuqja do të largohej vetë, pa pritur t’i mbyllnin derën. Ky do të ishte varianti më i butë. Në mejtimet e mia të rastit doja të ndodhte kështu, sepse ai qytet i mbingarkuar në një dekor triumfi qeveritar, ai qytet si një seli e madhe partie totalitare, me portretet sa hataja të Sali Berishës dhe Xhelal Mziut ngjitur me njëri tjetri, një tandem i pashembullt që nuk e kam ndeshur kurrë në asnjë qytet tjetër të Shqipërisë, ku Xhelali duket sikur u thotë banorëve unë jam Berisha i Bashkisë dhe Berisha është Xhelali i Shqipërisë, pra ai qytet sikur paralajmëronte për shamikuqen një hakmarrje më të madhe se largimin e saj nga puna… Por hakmarrja primitive i zhgënjen gjithnjë shpresat tona se do të mënojë. Shamikuqen e rrahën në Kamzë para pak ditësh. Po kush e rrahu? Doraci është ai polici bashkiak që ka kapur e lëshuar policia. Ai është dora e zgjatur e kryetarit Mziu dhe vetë kryetari është dora e zgjatur e një sistemi harbut që nuk ka pikë respekti për individin, që nuk do t’ia dijë për ligj e për asgjë. Shamikuqen e “rrahu” kryeministri Sali Berisha, portreti i stërmadh i të cilit rri në mes të Kamzës sup me sup me portretin e Xhelalit. Sali Berisha nuk ka urdhëruar ende heqjen e atyre portreteve që nuk u gjendet mostra në asnjë bashki të Shqipërisë, dhe ma merr mendja as të mbarë Perëndimit. Kryeministri pozon me këdo, me njerëz të thjeshtë dhe me të zgjedhur, por jo për tu mbirë në sy qytetarëve si vëllai i madh në romanin “1984” të Xhorxh Oruellit. Duke e lejuar Xhelalin të shfaqet përkrah tij si Berisha i Kamzës, kryeministri ka “licencuar” hakmarrjen primitive të Xhelalit kundër një vajze, rrahjen e saj kriminale...” (a.th)