Larg qoftë, nuk dua të them që Zogu duhet të kishte vrarë veten, - thotë Xhufi dhe shton: Sadoqë...

"Mbretërit, princët dhe kontët e vërtetë të Evropës, kanë qenë në ballë të ushtrive e të popujve të tyre, sa në Luftën e Dytë Botërore, aq edhe në Luftën e Parë e në të gjitha luftrat. Kështu ua donte ndera dhe sëra. Kam mësuar diçka për mbretëreshën e Hollandës, Vilhelminën, nga ditari i mbretit të Anglisë, Xhorxhi VI. Ky rrëfen se çdo natë, gjatë operacionit nazist për pushtimin e Hollandës, kjo zonjë i prishte gjumin për t’i kërkuar armë, avionë e ushtarë, e bindur se populli i saj do ta mposhtte agresorin. Nuk pranoi të largohej nga Hollanda, deshi të flijohej bashkë me ushtarët e fundit të saj… Ç’të them tjetër.. Z.Majko më detyron të flas mirë edhe për “armiqtë tanë historikë”! Mbreti i Jugosllavisë, Pjetri, ishte vetëm 17 vjeç, kur hodhi poshtë diktatin e Hitlerit dhe pranoi plot dinjitet sfidën e një lufte të pabarabartë e të pashpresë.. Luftë e kotë? Mund të jetë e tillë nga këndvështrimi “kolaboracionist” i historisë, apo nga botëkuptimi i atij personazhi të Gjergj Fishtës sonë, i cili pasi mbaroi lufta mburrej se i kishte bërë gjëmën pushtuesve të huaj, “duke ua shitur kokrrën e petullës për 10 groshë”! Por gjesti i atij mbreti ende të mitur motivoi luftën e popullit të vet, dha një provë dinjiteti e morali, që i shërbeu Jugosllavisë sa fitimi i 10 luftrave ballkanike. Ç’të them për sjelljen gjatë luftës së dytë botërore të mbretërve, princërve e drejtuesve të Anglisë, Belgjikës, të vetë Greqisë: kryeministri i kësaj të fundit, Korizis, e përcolli nga zyra tragjedinë e vendit të tij, dhe në çastin e mbramë, kur ushtari i parë gjerman hyri në Athinë, i dha fund jetës me një të shtënë revolveri. Larg qoftë, nuk dua të them që Zogu duhet të kishte vrarë veten, sado që thellë-thellë ndjej vetëm simpati për gjeste të dëshpëruara, por dinjitoze, si ai i kryeministrit grek. Prej mbretit tonë do kisha pritur, të paktën, t’i mbahej fjalës që kishte dhënë në prag të agresionit fashist: të kishte mbathur opingat e të mbante ndezur ndonjë vatër të vogël rezistence, diku në malet e Shqipërisë, qoftë vetëm një muaj, qoftë vetëm një javë. Nuk ka legjitimim më të mirë për një vend të pushtuar, sesa lufta për çlirim. Por Zogu nuk ishte prej atyre që luftonin…"

Pjesa e mësipërme është shkëputur nga një intervistë e Pëllumb Xhufit dhënë Skënder Minxhozit në JAVA, ku ai komenton deklaratat e P.Majkos dhe të tjerëve për Zogun dhe thotë se fushata e iniciuar nga Berisha është një fushatë krejtësisht politike, e dhunshme, konfuze e qesharake njëherësh. "Kujtoni vetëm ç’thoshte z. Berisha para 15 vjetësh për Zogun e për Fan Nolin. I pari ishte një  “satrap”, i dyti një vigan i lirisë. Mirëpo sot, zoti Berisha ka ndërruar mendje, - thotë Xhufi.

Më shumë:

http://www.revistajava.al/kryesore-ne-kopertine/2012917/ahme...