Përmet: Njerëz me pushtet vijojnë të përdorin fëmijët e shkollës.

Sot, gjatë paradites, ka pasur homazhe me rastin e 5 majit, ditës që njihet si dita e dëshmorëve. Është një ditë që e ka zgjedhur regjimi komunist në nderim të Qema Stafës, por vijon të celebrohet edhe sot e kësaj dite në nderim të të rënëve për liri. Është normale? Pse jo? Qemal Stafa ka dhënë jetën për lirinë e vendit, dhe historia jonë e ka regjistruar, me të drejtë, si një të ri intelektual që luftonte, përveçse për lirinë e vendit, edhe në emër të ca idealeve, tek të cilat ai besonte e të cilat më pas u tradhëtuan, ose rezultuan të ishin utopike. Shkurt, Qemal Stafa, ashtu si nuk ka ndodhur shpesh në historinë e Shqipërisë, ka dhënë jetën si një idealist.

Deri këtu jemi ok, sidoqoftë. Dhe është kjo arsyeja që nuk para janë dëgjuar zëra që të kenë objeksione lidhur me 5 majin. Të gjithë, të majtë e të djathtë, e kanë celebruar këtë ditë gjithnjë. Kështu bënë edhe sot. Mirëpo, në rrethana të tilla do të ndodhë se s’bën diçka provokative, diçka që e fyen edhe festën. Ky është pesë maji i parë që celebrohet me të majtën në pushtet pas më shumë se tetë vitesh, dhe dikush është kujdesur që të mos kalojë pa u vënë re që “është pesë maji, e që ky pesë maj i ka gjetur ata në pushtet”. Ky është provokimi i parë. Pesë maji nuk është dita e tyre, as dita e komunistëve. Pesë maji është dita e të gjithëve, s’ka gjë se Qemal Stafa ka qenë komunist.

Dikush në programin ‘Opinion’ (që është duke u dhënë), ndoshta gazetari që kishte përgatitur raportin filmik, tha se “fëmijët e Përmetit mund të tolerohen, se janë fëmijë (në Përmet kishin nxjerrë fëmijët në varrezat e dëshmorëve, dhe i kishin detyruar të nderonin me grusht, si qëmoti), por Pandeli Majko që nderon me grusht, dhe Nasip Naço që përkulet para fotografisë së Enver Hoxhës në Berat nuk mund të tolerohen”. Kam përshtypjen se arsyetimi është bërë me kryeposhtë. Mua nuk më pëlqeu gjesti i Majkos. Madje, kam përshtypjen se ai e ka bërë atë gjest për të provokuar të tjerët, e jo se është komunist. Nuk besoj se Majko është komunist. Nuk më pëlqeu as veprimi i Naços, dhe në vend të tij, përpara se të përkulesha, do kërkoja që dikush ta hiqte foton e Enver Hoxhës nga përmendorja e Tutulanëve. Por në fund të fundit, këto janë dy gjeste individuale. Ata përfaqësojnë veten. Naço në fakt është ministër i Republikës, dhe në këtë kuptim veprimi i tij merr një simbolikë impersonale, por në fund të fundit ai mund të dalë e të thotë që “unë jam enverist”, dhe me këtë mbyllet muhabeti. Mund të mos na pëlqejë, por s’kemi ç’t’i bëjmë. Nuk ka ndonjë ligj që dënon enveristët, apo që i ndalon ata të jenë në qeveri.

Dua të them pra se problemin nuk e shoh te Majko e Naço, edhe pse me asnjërin nuk bie dakord lidhur me atë që kanë bërë. Problemin unë e shoh në Përmet. Afërmendsh, jo te fëmjët, por te ata që i kanë përdorur fëmijët. Ajo që ka ndodhur atje është një gjest arrogant i njerëzve me pushtet, dhe janë këta të fundit që nuk ndalen as përpara idesë për të përdorur fëmijët e shkollës. Deri më 23 qershor 2013 mbylleshin shkollat e fëmijët nxirreshin nëpër tubime politike, por kjo që ka ndodhur është po kaq e rëndë. Me ata fëmijë është abuzuar. Ata nuk duhet të ishin në varrezat e dëshmorëve më grushtat lart. Ata mund, e ndoshta duhet, të ishin me lule në duar, por jo me grushtat lart.