Do t’i kishin lanë me u djegë edhe Gencin e Vilsonin, - thotë Ndreca dhe e kap edhe me Arvizun: 'Dy fjalë të pakrypë…'

Kanë pasë paturpsinë me botue veprat e Genc Lekës dhe Vilson Blloshmit, por po të ishin sot mes nesh, me shumë gjasë do t’i kishin lanë me u djegë për së gjallit në mes të Tiranës në pritjen e kotë të damshpërblimit të viteve të burgut, - shkruan Ardian Ndreca sot në një editorial pas aktit të djeshëm të Gjergj Ndrecës. Madje, Ndreca parashikon se kjo grevë mund të sjellë fundin e Berishës:  

"…Berishës duket se po i vjen fundi, madje jo prej nji opozite që duket si e hipnotizueme prej së keqes, edhe prej asaj që i ka parapri si parti, nuk po i vjen as prej krizës së thellë ku asht zhytë vendi, as prej njimijë të zezave tjera që quhen çështja Remzi Hoxha, Gerdec, Kostë Trebicka, Rrugë e Kombit, shitja e hapsinës detare, 21 janari etj, – por prej disa ish të burgosunve që as ati shpirtnor i Sali Berishës, Enver Hoxha, nuk ka mbërrijtë me i përkulë" – shkruan ai me gegërishten e tij karakteristike dhe më pas shton po për Berishën:

"I ka përça ish të burgosunit politikë, aty ku s’i ka ecë i ka rrahë e i ka ba për shkalc siç ka ndodhë me Ernest Përdodën apo me Nikë Pavacin në Shkodrën e gjysmës së viteve ’90. Ku i ka ecë, i ka ble e sot i shërbejnë kryeultë, mbasi kanë shkëmbye dinjitetin me disa pak privilegje. Ky asht paradoksi, disa prej atyne që i kanë qëndrue drejt Enver Hoxhës i shërbejnë sot nji ish sejmeni të tij... Ku asht e djathta shqiptare që nuk bzanë përpara këtij turpi kombtar? Ku asht garanti, ai, i sëmuri i Republikës që lëngon, pse nuk flet, pse nuk shkon me i pa? Po kryetarja e parlamentit pse nuk gjen dy fjalë për ta? Të paktën dy fjalë të pakrypë si ato të ambasadorit amerikan, i cili zbuloi papritmas se ish të përndjekunit paskan të drejtë me protestue!..."

(A.N.)