qebir isaraj

Të ndihesh i harruar duket si një përditshmëri për këdo që ende bazohet mbi idealen dhe jo mbi materialen, por ta marrësh këtë harresë si kthim të kontributeve për këdo që e provon, sjell jo vetëm zhgënjim. Kjo e dëgjuar është ne përditshmëri, por e provuar është sa lodhëse aq dhe pesimiste. Është sa më sipër transformim i formës dhe përmbajtjes së mjetit, arsyes dhe bindjes. Me zhargonin e kohës, është kthimi i “tepsisë” ne “tigan”.