Blloku Billboard

Duket se ne po hyjmë në një fazë të rrezikshme të komunikimit me një autizëm ndoshta reciprok që mund të çojë në konflikt. Nga njëra anë pushteti, nga njëra anë qytetarët. Kryeministri I vendit, Edi Rama, ka marrë së fundmi atributet e një padrinoje që vendos tarifa dhe qera në tokën e vet sipas midesë dhe interesit, duke vetësugjestionuar se kjo tokë është Shqipëria mbarë.

Në një intervistë për Tv Prva, presidenti i Serbisë Aleksander Vuçiç ka deklaruar se nuk do të ketë sanksione ndaj Serbisë. Sipas tij qytetarët dhe ekonomia nuk do të kenë asnjë ndikim, por do të merren disa masa ndaj tij personalisht. Me këtë rast Vuçiç ka akuzuar përfaqësuesit e opozitës se ata janë sjellë si bashkëpunëtorët e nazizmit. 

Dikush që administron faqen e Facebook të universitetit të Gjirokastrës, shpërndante një video të Eqrem Çabejit, ku gjuhëtari flet për gjuhën shqipe, kalon thukët mbi evolucionin e shkrimit të saj nën idenë e konvergimit të dialekteve. Një rrugëtim ky i elaboruar shkencërisht sipas Çabejit që nuk e tradhëton idenë e kombësisë, përkundrazi e konfirmon atë. 

Një ndër gjuhët e lashta të kontinentit -, kujdeset të thotë Çabej, mesazh ky që e ndihmon pra ta kuptojmë ngjizjen e një kombi të ri, deri vonë, i thërmuar politikisht si rrallë kush. 

Nëse ka një vlerë të rëndësishme, qoftë edhe në kuptimin e pasojës, kriza e tanishme në Kosovë, kjo është ristabilizimi në pozita të tjera i marrëdhënieve dhe perceptimit të Shqipërisë në të dhe me të. 

Kjo duket sa nga qëndrimi i kryeministrit të Shqipërisë, Edi Rama, që nuk po përfillet në këtë situatë, aq edhe nga reagimet e mediave pranë tij. 

Shqipëria ka sot dy probleme themelore: një qeverisje kriminale në kuptim të implikimit në korrupsion dhe e dyta; kjo qeverisje konfirmohet me votë. Për shkak të një opozite që nuk arrin dot të përfaqësojë tashmë veçse historinë e vet që po e ezauron si ekzistencë në mbijetesë. 

Gjatë një takimi me përfaqësues të sektorit të hotelerisë, kryeministri Edi Rama ndër të tjera tha: 

Ne nuk do t’i japim asnjë shërbim kompanive që nuk shpërblejnë si duhet punonjësit. Ne nuk do të pranojmë që të futen në tenderë të shtetit, me paratë e shtetit, kompani ndërtimi që deklarojnë se i paguajnë punëtorët me pagë minimale. Gënjejnë, sepse nuk ka punëtor ndërtimi që hipën në skelë dhe merr pagë minimale. Ato që i paguajnë në të zezë duhet të deklarohen, sepse u marrin të ardhmen

Në Tiranë flitet – duhet të ketë ca kohë xhanëm – që janë hapur ato që i quajnë Kurse Vetëbesimi. Për fëmijët.

Çfarë të jetë kjo? Çfarë i mësojnë aty një fëmije nëse kemi të bëjmë literalisht me këtë që na thonë? Sesi të përgjigjen kur u thonë: iiii të ka rënë dhëmbi! Apo sesi të përballojnë stresin post-traumatik të një note të ulët? Një dackë nga shoku, babai, nëna? Një bërtitje? Sesi të rienergjetizojnë veten për të kapur ritmin e të parëve?

Sot ka shumë njerëz në Shqipëri, e me gjasë edhe në trupin diplomatik që janë të gëzuar. Të gëzuar për poshtërimin publik që iu bë një burri 78 vjeçar, të cilit i morën një vulë të cilën dikur as e quante dhe të cilën siç thuhet dikur edhe arriti ta plaçkiste. 

Janë të gëzuar për të gjitha arsyet e mundshme, por shumica nga urrejtja personale. Kryeministri i pari sepse sheh te Sali Berisha një pikë singulariteti të frikës patologjike që ka patur dhe të faktit se detyrohet sot të jetë sërish përballë tij, në të njëjtin nivel diskreditimi publik. 

Edi e di shumë mirë se çfarë duhet të bëjë. Një lider i vërtetë nuk dallon vetëm për nga jehona e politikave të tij, por edhe nga vullneti për të bërë kalime në regjistra dhe mos humbur durimin. Këtu, ta pranojmë, z. Rama ia kalon të gjithë bagëtive politike të PS-së. 

Sot jemi 14 shtator. Koha ka marrë për fresk. Nuk del dot lehtë pa një këmishë me mëngë të gjata.