Ku është grupi i armatosur?

Shteti humbi një efektiv të forcave “Renea”, ose thënë ndryshe një oficer të Repartit të Eleminimit dhe Neutralizimit të Elementëve të Armatosur që kishte shërbyer në disa misione në Irak e Afganistan.
Ibrahim Basha nuk u vra në ndonjë betejë në Kabul dhe as në ndonjë sulm taleban në Tikrit, ra dëshmor në atdheun e tij të paqtë ku ndonjëherë të vjen andej nga nuk e pret. Policia e referoi ngjarjen si akt të një grupi të armatosur që kishte qëlluar në drejtim të forcave të rendit dhe mobilizoi në aksionin për kapjen e këtij grupi më shumë se 400 forca. Të gjithë u përgatitëm të shohim “luftë” mes rebelëve të Lazaratit dhe shtetit që u ngrit në këmbë për të garantuar rendin e sigurinë, i motivuar natyrisht nga humbja e jetës së një punonjësi të policisë. Fillimisht u tha se grupi i armatosur ishte lokalizuar te ish-pularia e vjetër dhe nga momenti në moment pritej mësymja e policisë për t’i dhënë fund rebelimit të armatosur të “lazove”, siç njihen rëndom në gjuhën e zonës. U deklarua zyrtarisht se fshati ishte rrethuar nga të gjitha anët; nga lart nga Sopoti, nga rruga e Prroit, nga hyrja e fshatit, por grupit të armatosur nuk i doli që nuk i doli tymi. Dita e parë e operacionit të policisë u mbyll me disa vetëdorëzime dhe së fundmi me dy të proceduar që dyshohet se janë autorë të hapjes së zjarrit ndaj forcave “Renea”. Beteja e madhe e 400 forcave në gatishmëri, u tret si kripa në ujë me dy të proceduar dhe 45 të shoqëruar nga “fshati Lazarat”.
A ishte vërtetë pra një betejë mes shtetit dhe një grupi të armatosur? Nëse do ishte një grup i strukturuar kriminal atëherë edhe rezistenca e tyre do dëgjohej me ndonjë krismë, ose në fund të fundit do shkrepej ndonjë pushkë sa për të mbajtur lart aktin e rebelimit. Policia që e njeh mirë atë zonë thotë se në fshat është një grup i keq adoleshentësh që të vrasin në mes të ditës dhe që jetojnë me historitë e Toni Montanës dhe hashashit. Prandaj dhe policia e Gjirokastrës nuk pranoi që duke u gdhirë e martë të futej në Lazarat, por kërkoi që fshati të patrullohej nga “Renea”, i ardhur nga Tirana. Kësaj radhe shteti nuk prodhoi ndonjë histori suksesi në Lazarat, por historinë e trishtë të një vendi ku blindat e policisë komandohen nga emocionet politike. Ibrahimin e ngritën nga gjumi në mesnatë, e futën në një furgon të lodhur dhe e nisën në Lazarat për të qetësuar situatën postelektorale në fshatin e pabindur "demokrat". Të paktën në ceremoninë e lamtumirës së Ibrahimit nuk duhet të ishin shfaqur udhëheqësit e një shteti që prodhon dëshmorë dhe komunikata shtypi me grupe kriminale dhe të dyshuar si autorë. Nje shtet i neperkembur nga disa adoleshentë vrasës palosi një flamur dhe mbi të vendosi kapelen e Ibrahim Bashës. I lehtë i qoftë dheu dhe i paharruar kujtimi i tij, familja e tij nuk do ta ketë të lehtë. Policia mbase do na thotë një ditë se ku është grupi i armatosur, që nga ministri u cilësua “se kishte edhe prirje ekstremiste fetare”.
L.M