Blloku Shkenca

Rusia po mendon të mbrohet nga goditjet e meteorëve, apo trupave qiellorë që i drejtohen Tokës,  duke përdorur raketat balisitike ndërkontinentale. Lajmi vjen nga agjencia shtetërore TASS, e cila citon drejtuesin e kërkimeve shkencopre në këtë fushë në Byronë e Projektimit Raketor Makeyev, Sabit Saitgarayev. Objekt i goditjes do të jenë meteorët me përmasa 20-50 m dhe si testim do të përdoret asteroidi 99942 Apophis, qëe sipas Saitgarayev do të kalojë në një distancë të rrezikshme me Tokën në vitin 2036.

Genet e trashëguara nga njeriu i Neandertalit ndikojnë në shfaqjen e depresionit te njeriu modern dhe të disa patologjive që lidhen me alergjitë apo varësinë nga nikotina. Që prej vitit 2010 shkencëtarët njohin se europianët dhe aziatikëk kanë trashëguar 1% deri në 4% të informacionit genetik të njeiut të Neandërtalit. Ajo që ka dalë në dritë së fundmi nga një studim i shkencëtareve amerikanë është se mbetjet genetike të Neandërtalit vazhdojnë të kenë ndikim në shëndetin e njeriut modern.

Kërkuesit e Univeristetit Shtetëror të Arizonës kanë deklaruar sot se kanë detektuar drejtpërdrejt valët gravitacionale që janë emetuar nga bashkimi i dy vrimave të zeza. Zbulimi konsiderohet ndër më të rëndësishmit, pasi jo vetëm i jep të drejtë parashikimit të Albert Einstein, bërë në vitin 1916, sipas të cilit valët gravitacionale shformojnë edhe hapësirë-kohën, por sepse vlerësohet se bota po hyn në një epokë të re të astronomisë.

Një ekip shkencëtarësh nga Australia, Afrika e Jugut, SHBA dhe Holanda, kanë publikuar sot zbulimin e tyre në “Astronomical Journal”, sipas të cilit Rruga e Qumështit, galaktika jonë, po thithet bashkë me qindra galaktika të tjera nga një rajon me forcë gravitacionale të barbartë me 1 milion miliardë diej. Kjo zonë quhet Tërheqësi i Madh dhe është hipotetizuar kur në vitet ’70-’80 u konstatua divijimi i galaktikës sonë nga zgjerimi i përgjithshëm i universit.

14 500 vjet më parë Europa u përfshi nga një valë migrimi popullsish gjuetarësh. Kjo konfirmohet nga studime të fundit të ADN-së së kockave të gjetura të individëve që u përkasin këtyre popullsive. Vitet e fundit kanë çuar në konstruktimin e një peizazhi demografik të Europës që ka këtë diakroni: rreth 40 000 vjet më parë grumbuj gjuetarësh u vendosën në Europë. Ata u zëvendësuan nga fermerë të ardhur nga Lindja e Mesme rreth 8000 vjet më parë. Vetë këta fermerë u përballën me mbërritjen e blegtorëve nga stepat euraziatike rreth 4500 vjet më parë.

Një sondë e NASA-s në Mars, “Spirit”, mendohet se ka fotografuar ato që duken si fosile të jetës së dikurshme në Planetin e kuq. Bëhet fjalë për disa njësi të fosilizuara silici, që ngjasojnë me ato që janë zbuluar në shkretëtirën e Atakamës në Kili. Mendohet se këto fosile provojnë ekzictencën e mikrobeve, pra të jetës. Deri më tani shkencëtarët kanë në dorë vetëm fotografitë, por dyshimet se bëhet fjalë për gjurmët e para të jetës në Mars, pra përtej Tokës, janë shumë të forta.

Disa kërkues nga universiteti i Kalifornisë kanë hedhur idenë se Toka dhe Hëna janë krijuar nga përplasja mes planetit tonë të dikurshëm dhe një planeti embrional që e quajnë Theia, me përmasë sa Toka, apo Marsi. Ngjarja mendohet të ketë ndodhur 4.5 miliardë vjet më parë, 100 milionë vjet pasi Toka u formua. Në këtë përfundim u arrit pasi u studiuan gurët e sjellë nga Hëna nga misionet Apollo 12, 15 dhe 17 si dhe gurët vullkanikë në mantelin e Tokës, marrë në Havai dhe Arizona. Kërkuesit konstatuan se kampionet e krahasuara kishin izotope të njëjta të oksigjenit.

Shkencëtarët e Royal Astronomical Society mendojnë se kanë zbuluar atë që mund të jetë sistemi diellor më i madh. Një planet i vetmuar, 2MASS i2126-8140 dhe ylli TYC 9486-927-1, u zbuluan dekadën e fundit, por vetëm tani mendohet se ata janë të lidhur me një orbitë gjigande. Miliarda vjet larg njëri-tjetrit ata konstituojnë siatemin diellor më të madh me dy trupa që ndodhen 600 miliardë milje larg njëri-tjetrit, ose 7000 herë distanca mes Tokës dhe Diellit.

Një grup kërkuesish nga Duke-NUS Medical School (Duke-NUS), universiteti i Bristolit, universiteti Monash dhe Riken, kanë zhvilluar një algoritëm që mund të parashikojë faktorët që veprojnë në konvertimin e një tipi qelize njerëzore në një tjetër. Rezultatet e kërkimit u publikuan në mesin e këtij muaji në revistën “Nature Genetics” dhe pritet të kenë ndikime të thella në mjekësinë rigjenerative si dhe në kërkimet për riprogramimin qelizor.