Blloku Kulturë

Të paktë mund të jenë piktorët që impresionojnë kaq shumë qysh në pamje të parë sa piktori polak Zdzisław Beksiński. Distopia në veprën e tij është sfondi dhe lënda e një imagjinate që imiton thuajse një ferr që na pret të gjithëve. Motive të zakonshme të ankthit më sublim të njeriut, Vekjes apo edhe Hiçësimit të ekzistencës në një Kundërjetë; kafka dhe skeletë, një bashkësi vdekjeje që mishërohet në një estetikë që ndërgjegjja njerëzore nuk mundet ta konstruktojë në sferën e "normales". Por edhe eros.

Është komentuar jo pak në mediat greke dhe është quajtur provokim prezantimi në Panairin e Librit të Tiranës i botimit “Djaj në Veladon” me autor Sejdi Kondin. Në kopertinën e librit është stampuar ikonografia e Shën Kozmait dhe Kryepeshkopit të Kishës Orthodhokse, Anastas Janullatos me titullin “Djaj në Veladon”. 

BE është shprehur pozitivisht ndaj idesë së Francës për ndalimin e pirjes së duhanit në filma. "Komisioni mirëpret të gjitha hapat e ndërmarra nga vendet e BE për të luftuar pirjen e duhanit veçanërisht në mesin e të rinjve"- tha zëdhënësja e Komisionit Evropian, Anca Paduraru.

Mediat raportojnë për vdekjen sot të Aleksandër Lalos, kompozitori I njohur i muzikës së disa filmave shqiptarë. Ai ndëroi jetë në moshën 68 vjeçare dhe do të mbahet mend për muzikën e filmavve “Treni niset më shtatë pa pesë”; “Dy herë mat”; “Asgjë nuk harrohet”; “Vajzat me kordele të kuqe”; “Tomka dhe shokët e tij”; “Dimri i fundit”; apo edhe një “Gjeneral kapet rob”. Lalo është nga përfaqësuesit kryesorë të muzikës së pas viteve ’70, kryesisht në kinematografi dhe ka patur aktivitet edhe pas vitit ’90.

Një vdekje që denoncon një të pavërtetë 

Piktura e Leonardo Da Vinçi, Salvator Mundi, është shitur në ankand për shofrën rekord prej 450. 3 milionë dollarësh. Ankandi është zhvilluar në Christie në New York dhe shënon rekord në historinë e shitjeve të pikturave. Ajo u realizua 5 vjet para vdekjes së Leonardos dhe dikur i përkiste mbretit Charles I të Anglisë dhe më vonë djalit të tij, Charles II. Kjo në shekullin e 17-të. Pas kësaj kohe, nuk ka ndonjë të dhënë për vendndodhjen e pikturës.  Në vitin 2005 ajo u zbulua në në një ankand të vogël në SHBA ku konsiderohej si kopje.

Si autori i një fjalori të hershëm shumëgjuhësh, në të cilin është përfshirë edhe gjuha shqipe (1770), T. Kavalioti ka zënë një vend të qëndrueshëm në historikun e shkrimeve shqipe. Vepra e tij është në të vërtetë i dyti fjalor i botuar që përmban një leksik të shqipes, pas Fjalorit latinisht-shqip të Frang Bardhit (1635). Autorët që kanë shkruar për të kanë shprehur pikëpamje të ndryshme për vendlindjen e tij, ndërsa mbizotërojnë mendimet se ishte nga familjet e ardhura prej kohësh nga Kavalla e Greqisë ose nga Kavaja.

Nga një pikëpamje mund të thuhet se ka edhe një epokë të lajmeve të rreme. Që kanë qenë përherë prezente, të përdorura nga të gjitha shtetet, ka patur falsifikime historike etj., por asnjëherë më parë lajmi i rremë nuk është ngritur si shqetësim politik i nivelit të lartë. Aktualisht çështja e lajmeve të rreme është pjesë e hetimeve në SHBA dhe Facebook dhe Google po marrin pjesë në to në cilësinë e dëshmitarit dhe pjesëmarrësit.

Dokumenti, përkatësisht elaborati mban titullin “Shqipëria”. I njëjti është hartuar në prag të mbarimit të Luftës së Dytë Botërore nga shërbimi famëkeq jugosllav OZN-a (Organizacija Zashtita Naroda – në shqip, Organizata për Mbrojtjen e Popullit), i cili udhëhiqej nga Aleksandër Rankoviqi. Origjinali i tij gjendet në Arkivin e Jugosllavisë – Beograd, ndërsa një kopje e tij gjendet edhe në Arkivin shtetëror të Republikës së Maqedonisë, fondi 885.

Intervistë me regjisorin Daniele Luchetti dhënë për Avvenire, mbi ndikimin e kinemasë, imazhin dhe një botë ku mungon kapaciteti për t'i deshifruar. 

Konfenrenca Ipeshkvnore e Shqipërisë njofton se i gjithë dokumentacioni fetar i arkivave, meshtarëve, të famullive dhe të doiqezave që janë  sekuestruar gjatë viteve të regjimit të Enver Hoxhës, do të dixhitalizohen.

Konferenca bën me dije se kjo do të bëhet e mundur falë një marrëveshjeje që do të nënshkruhet me Arkivin Qendror të Shtetit, duke sjellë në dritën e përdorimit nga qytetarë apo studiues të ndryshëm të një materiali me rëndësi historike dhe kulturore.  Marrëveshja prek vetëm materialin dokumentar që është në administrim nga Arkivi i Shtetit.