Degradon Televizioni Publik Shqiptar. Lajmet janë vetëm qoka për ministrat e LSI-së dhe jo vetëm. Për çfarë e paguajmë?
Mjafton të ndjekësh një edicion lajmesh të Televizionit Publik Shqiptar për të kuptuar se ky ekran nuk i shërben publikut, por është një vitrinë ku çdo ministër apo titullar institucioni reklamon punën e tij.
Edicioni qëndror i lajmeve të datës 14 Nëntor nisi me dy kronika për qeverinë dhe opozitën dhe më pas vijoi me një kronikë televizive për ministrin e Bujqësisë, Edmond Panariti, një kronikë për ministrin e Mjedisit, Lefter Koka, një kronikë për një ekspozitë pikture kur merrte pjesë zv/ministrja e Arsimit, Nora Malaj.
Ndërsa kronika më qesharake ishte prezantimi i Kontrollit të Lartë të Shtetit në Panairin e Librit me disa botime të Analizave Vjetore të punës së këtij institucioni.
Ajo që bie në sy është se në listën e titullarëve që shfaqen në edicionin e lajmeve të Televizionit Publik Shqiptar dominojnë ata të LSI-së.
Pyetja që shtrohet është pse çdo familje shqiptare duhet të paguajë përveç tarifës direkte prej 100 lekësh që pasqyrohet në faturën e dritave edhe afërsisht 1 miliardë lekë në vit nga buxheti i shtetit për këtë televizion?
l.m
Comments
TV publik zhduk RD-në dhe
<p>TV publik zhduk RD-në dhe ZP-në</p><div> </div><div><p>Në pasqyrën e shtypit televizioni publik shqiptar lexon vetëm gazetën “Integrimi” të LSI-së nga gazetat partiake dhe ka përjashtuar të përditshmen e opozitës, “Rilindjen Demokratike”, dhe atë të partisë kryesore në pushtet, “Zërin [e popullit]”.</p><p>Kjo është harbutëri e papërfytyrueshme të njerëzve, që kanë pushtuar televizionin publik.</p><p>Absurdi vazhdon: nga 6 të përditshme sportive, lexon vetëm një, “Sport +”.</p><p>Po kështu televizioni publik shqiptar, në pasqyrën e shtypit, bën përzgjedhje gazetash nga më idiotet në renditje dhe lexim titujsh </p><p>Të gjithë shqiptarët paguajnë taksa për këtë medie elektronike.</p><p>Prandaj në pasqyrën e shtypit duhet të jenë të gjitha gazetat: të përditshme, periodike; kombëtare, rajonale dhe vendore; informative, politike, kulturore sportive mjekësore; buletine tekniko-shkencore, deri dhe kopertina librash; botime on-line etj.</p><p>Askush në një shoqëri të hapur, në një televizion shtetëror, nuk ka të drejtë të bëjë përzgjedhje nisur nga vija partiake, shija vetjake, tirazhi.</p><p>Nga ana tjetër, televizionet private mund të bëjnë si të duan.</p><p>Por më e drejtë është praktika që ka ndjekur gazetari dhe shkrimtari i njohur Bashkim Hoxha kur kishte në pronësi “TV Teuta”.</p><p>Ai lexonte gjithçka, rresht për rresht, nga faqet e para, deri dhe njoftimet për mitingje dhe demonstrata, të përditshme dhe periodike, kombëtare dhe gazeta shoqatash apo qytetesh, libra dhe faqe on-line.</p><p>Ky është një standard i qytetëruar që vendosi z. Hoxha.</p><p>Është e vërtetë që pas punësimit në dy televizione rajonale private, editorët i kanë diktuar Bashkimit të mos lexojë dy të përditshme, jo thjesht se janë të majta, por për faktin kanë njëfarë tirazhi dhe u rivalizojnë dy të përditshmet që ka i njëjti pronar.</p><p>Në këtë linjë ecën dhe një televizion kombëtar, në përbërje të një grupi multimedial afër së majtës.</p><p>Ky grup boton edhe një gazetë të përditshme me tirazhin më të ulët në vend.</p><p>Me sa duket, grupi nuk ka interes të paraqesë një të përditshme të majtë, që zë vendin e dytë në tirazh.</p></div><p> </p>
Add new comment