Thahet Liqeni (bëhet Pustec)

Nga Shekulli marr vesh se komunës Liqenas, në zonën e Prespës, do t’i kthehet emri i vjetër Pustec, me kërkesë të banorëve. Banorët e komunës janë të pakicës maqedonase, ose – siç e formulon gazeta – janë “të deklaruar si maqedonas.” Vazhdon “Shekulli”: Emri Pustec i takon terminologjisë sllave, që në shqip do të [thotë] “shkretëtirë.” Se ç’hyn terminologjia këtu, vetëm E.Sh.-ja që ka përgatitur shkrimin mund ta shpjegojë. Gjithsesi, emri ka më shumë të ngjarë të ketë kuptimin “tokë djerrë, tokë e papunuar”; kush i ka vizituar ato zona, do ta kuptojë për çfarë e kam fjalën - shkruan Ardian Vehbiu në blogun e tij.

Më pas analizon toponimet e huaja në Shqipëri, si dhe dëshirat ndonjëherë edhe të politizuara për ndërrimin ose shqipërimin e tyre. "Kjo që po bëjnë banorët e Pustecit/Liqenasit është e kundërta: po refuzojnë një toponim të ri, të shqipëruar, për të rehabilituar të vjetrin - thotë Vehbiu dhe shton: "Duke e ndërruar emrin nga Pustec në Liqenas, për ta shqipëruar, ti bën realitet idenë se emrat e vendeve mund të ndërrohen sipas orekseve dhe histerive të aktualitetit.

Që nga ky moment, emri i vendit do të ndërrojë sa herë që ndërron era; dhe çfarë deri dje ishte pikë referimi në hartën demografike dhe kulturore të zonës kthehet në flamur lëvizjesh politike dhe identitare. Ndërkohë, marrëdhënia e njerëzve me territorin është më komplekse se ç’e dëshirojnë ideologët; prandaj edhe emrat e vjetër mbijetojnë. Edhe banorët e Liqenasit, kur deshën të afirmojnë identitetin e tyre maqedonas, nuk është se zgjodhën ndonjë emër të ri poetiko-ideologjik (p.sh. Aleksandrovsk), por iu kthyen të vjetrit: Pustec. Që në fakt nuk do të thotë as “shkretëtirë”, as “vend i shkretë”; por vetëm “fshati im”, për të gjithë ata që jetojnë aty..."

Vehbiu: http://xhaxhai.wordpress.com/2013/03/12/thahet-liqeni/

Lajm i agjensisë MINA: http://macedoniaonline.eu/content/view/1454/2/

Shekulli: http://www.shekulli.com.al/web/p.php?id=18444&kat=87