Gangsterë dhe viktima, realiteti shqiptar

Publikimi i një liste me emrat e atyre që nuk denjojnë të paguajnë taksat e makinave private, si dhe i lajmit për arrestimin e një akademiku shqiptar në anën tjetër të botës për vjedhje në supermarket, janë që të dyja, lajme pa rëndësi të madhe praktike në jetën e shqiptarëve. Askujt nuk i hyn gjë në xhep apo i del gjë nga xhepi nëse e ashtuquajtura, paria e vendit, i paguan taksat minimale të makinave apo jo. Megjithatë, janë që të dyja lajme me domethënie të madhe.

Taksat e makinave janë në një sistem të tillë në Shqipëri ku të pasurit paguajnë pak ose aspak. Por sa më të varfër ta kesh makinën, aq më shumë e ke barrën fiskale. Paguan më shumë në vlerë nominale dhe akoma më shumë në përqindje ndaj të ardhurave. Megjithatë, ato një në shtatë familje shqiptare që kanë makinë, e kanë të pamundur të mos i paguajnë taksat, sepse në çdo cep rruge ka nga një polic.

Përjashtim këtu bëjnë një grusht shqiptarësh, të cilët rezultojnë më të fortë sesa policët, si edhe vetë policët. Në Shqipëri qarkullon një shprehje “makinë polici” dhe nënkupton një makinë me targa të huaja, d.m.th pa targa të ligjshme në Shqipëri dhe rrjedhimisht, një makinë që nuk paguan as taksa e as police sigurimi. Kjo lloj makine mund të shkelë rregullat e qarkullimit dhe të mos ndëshkohet. Mund të konsiderohet ironike, por aty ku unë pi kafen në mëngjes, pranë televizionit shqiptar, një polic ka një detyrë të veçantë që nuk e kanë shokët e tij. Ai duhet të ngrejë lëpirësen dhe me britma histerike dhe me këmbëngulje, duhet të ndalojë qarkullimin dy herë në ditë kur kalon Kryeministri me shpurën e tij. Por në fund të turnit, merr një makinë me targa greke të parkuar në kundërtabelë dhe ikën në shtëpi.

Lista e mospaguesve të taksave, ose gangsterëve më të fortë se policët e qarkullimit, përmbante mijëra emra. Por me një sy të thjeshtë, qe e pamundur që të mos dalloje emrat e “VIP”-ave, të të ashtuquajturës “elitë” shqiptare, nga kompani të konsideruara “serioze” gjermane, si Aeroporti i Rinasit, te emra politikanësh, zyrtarësh të lartë, apo zyrtarësh të ulët. Taksat nuk i kishte paguar ministri i Financave, por nuk i kishin paguar as disa zyrtarë të tij. Dhe po t’i hyje më thellë, mund të dalloje se taksat nuk paguheshin jo vetëm nga zyrtarët, por edhe nga vëllezërit, motrat, gratë e njerëz të tjerë të tyre. Bëhet fjalë pra për një farë lloj shpure. Është mbreti mbi ligjin, por është edhe kushëriri i tij i parë, i dytë… i tridhjetëepestë.

Media e kishte paksa me siklet të merrej me këtë lajm, pasi edhe shumë gazeta e televizione ishin në listë. Një pjesë e madhe e evazorëve, i lejon vetes të mos paguajë taksa makinash, sepse gëzojnë një “imunitet” përballë policit të rrugores. Dhe një pjesë e konsiderueshme e listës, kanë makina të reja dhe të shtrenjta, të cilat në sistemin shqiptar taksohen fare pak.

Ndryshe ndodh me pjesën tjetër të shqiptarëve, të cilët meritojnë emrin “viktima”. Ato taksohen më rëndë, nuk kanë “imunitet” ndaj policëve dhe detyrohen t’i paguajnë taksat një më një. Dhe këto kanë vendosur ta pranojnë viktimizimin pa bëzajtur.

Por pjesa më spektakolare e lajmit për taksa të papaguara, qe reagimi i zyrtarëve. Zëdhënësja e Presidentit i tha fillimisht “Balkan Insight” se nuk kishte komente për të bërë sepse qe pushim. Pak orë më vonë, i tha gazetës “Panorama” se “makina për shkaqe objektive nuk është përdorur nga Presidenti, por gjithsesi taksat janë paguar në rregull deri më 2011 ndërsa më 2012, makina i ka kaluar një personi tjetër”. Të nesërmen publikoi një dokument për Kontrollin Teknik, të kryer në maj 2010 dhe në bazë të saj, pretendoi se vërtetohej fakti që taksat qenë paguar deri në vitin 2011.

Drejtori i zyrës që publikoi listën, fillimisht deklaroi se ajo qe e saktë dhe e përditësuar. Pak orë më vonë, tha se “lista kishte gabime” dhe akoma më pas, e hoqi linkun e saj nga faqja zyrtare.

Ndërkohë, media na tha se ndërsa në Tiranë qenë të listuar VIP-at, në rrethe ndodhte e njëjta gjë. Atje ishin në listën e mospaguesve zyrtarët vendorë, shumë prej të cilëve kanë tashmë në pushtet që prej një apo dy dekadash, janë pajisur me policë vendorë për të plotësuar kuadrin e beut me qehaja. Ata janë zëvendës-VIP-at, ose zëvendësgangsterët. Edhe ata kanë imunitet, por të kufizuar në hapësirën përkatëse gjeografike.

Kemi një vend ku njerëzit janë më të rëndësishëm sesa ligjet. Një shtet mesjetar ku beu drejton, të tjerët vuajnë.

Gazeta Shqip