Blloku Opinion

Normalizimi i së keqes ka qenë gjithnjë një përpjekje djallëzore në çdo shoqëri. Raskolnikovi personazh i romanit “Krim e ndëshkim” i Dostojevskit, rrëfen fillimisht se e ka kryer krimin e vrasjes, duke besuar se ashtu do ndihmonte nënën e tij që të mos i mbetej borxh fajdexhesës për pagesën e studimeve, ndërkohë që në vetvete e di mirë se këtë hap e kishte hedhur për të treguar se ai nuk i përkiste turmës, se nuk mund të mbetej anonim.

Politika e Shqipërisë së sot me ngjan si e ngecur keq në kujtesë, si në një vorbull të ngrirë, ku përsëdyten në mënyrë fantazmagorike disa nga pësimet e historisë, të pabëra përvojë, të 109 vjetëve të shtetit shqiptar. Përshfaqen kriza të mbështjella me absurd të rrezikut ekzistencial. Aq sa janë lënë pas, po aq janë dhe përballë paqartësitë dhe infantiliteti i kabinetit të Ismail Qemalit, por ai, përkundrazi rrethohej nga burra me ideal e të zotë, në tjetër kohë, që themeluan shtetin modern shqiptar, kur sot, për çudi, përsëritet se do të bëjmë shtet. Ai është i bërë.

Me shpikjen e pelenave të pajisura me sensorë që tregojnë nëse foshnja ka nevojë të ndërrohet, realizohet profecia e kontrollit të plotë mbi jetën e secilit, që nga djepi deri në varr. "Jeta private", një krijesë e mrekullueshme kulturore dhe psikologjike e qytetërimit borgjez që tani është në prag të zhdukjes, ka ardhur në fundin e saj për fat të keq. Materializohet ëndrra- makthi - totalitar dhe shtypës i transparencës absolute të çdo aspekti, madje edhe më të voglit, të ekzistencës sonë. Instalohet regjimi i mbikëqyrjes universale dhe absolute të përshkruar nga Michel Foucault.

Lëreni të prehet i qetë të shkretin Paolo Borsellino, i cili vdiq nga një marrëveshje e pistë. Pas njëzet e shtatë vjetësh, ne ende pyesim veten pse dhe në ç’rrethana ndodhi masakra e rrugës “Amelio”, shumë më e paralajmëruar se tjetra, ajo e Capaci-t, vetëm 57 ditë më parë.

Disa ende duan të festojnë. Por çfarë mund të festosh? Disave ende ua ka ënda të bëjnë dallime delikate, nuk vdiq për këtë, vdiq për këtë, shkaku duhet kërkuar në majë, nuk duhet të kërkohet në drejtim të rrymës ...

Ndryshimet kushtetuese të Reformës në Drejtësi u miratuan në 21-22 Korrik 2016, me 140 vota unanime të Kuvendit të Shqipërisë. Sipas Kushtetutës, Gjykata Kushtetuese përbëhet nga 9 anëtarë që përzgjidhen nga kandidatët e verifikuar nga Këshilli i Emërimeve në Drejtësi (KED) dhe të renditur në tri vendet e para të listës nga ky organ sipas ligjit. Pasi Këshilli Emërimeve në Drejtësi (KED), bën vlerësimin, renditjen dhe listimin e kandidatëve, anëtarët e Gjykatës Kushtetuese, zgjidhen apo emërohen nga lista e hartuar nga KED, ku:

Profesor Isuf Kalo, ish-doktori i Adhamudhit të Bllokut, ka shkruar një libër. Në një status timin në Facebook, i shpenguar, si në një status fb-je, unë shpreha me shkrim një përshtypje. E them prapë: përshtypje. Gazetat, rrjetet sociale atë status e shpërndanë pa ndonjë autorizim prej meje. Botuesi i librit të Doktorit të Adhamudhit të Bllokut më kthehet sot me në një goxha përgjigje.

***

Vetëm dy muaj më parë, më 16 maj, një gazetar 28-vjeçar meksikan i quajtur Francisco Romero Diaz mori një telefonatë para agimit rreth një incidenti në një klub nate në Playa del Carmen. Romero ishte specializuar në ekspozimin e krimit të organizuar. Ai u përgjigj si çdo gazetar i mirë, duke shkuar në vendngjarje sa më shpejt që të ishte e mundur. Por në fakt me shumë gjasa ky ishte një kurth. Në mbërritje e sipër në vendngjarje, Romero u sulmua dhe u qëllua për vdekje. Me gjasa e dinte se në ç’rrezik po e fuste veten.

Rastet e Shqipërisë dhe të Maqedonisë së Veriut janë një test në këtë periudhë transitore, pas së cilës mund të dihet më shumë se nga do të shkojë procesi i zgjerimit të Bashkimit Evropian. Në këtë proces, deri më tash, BE-ja ka ruajtur parimin e “qasjes individuale bazuar në meritat e kandidatit në përmbushjen e kushteve”. Pra, pak a shumë, në proces vendi kandidat i ka përmbushur kriteret e caktuara në ndonjë kapitull të caktuar, Komisioni Evropian e ka verifikuar këtë, dhe BE-ja e ka bërë hapin e radhës duke hapur apo mbyllur ndonjë kapitull.