Nuk kanë të sosur paudhësitë e shtetit shqiptar kur vjen puna për të goditur qytetarët. Praktikat arbitrare shtohen kësaj radhe një kushtëzim nga Drejtoria e Tatimeve, e cila nuk është e qartë se çfarë baze ligjore kanë.

“Kryeministri Edi Rama u takua me zotin Ylli Manjani me të cilin bisedoi për reformën në drejtësi...”. Kjo ndoshta është fjalia më poshtëruese që Rama ka qenë i detyruar të nxjerrë në publik që pas marrëveshjes së 1 prillit me Ilir Metën. Ky i fundit është treguar i pamëshirshëm, duke mos u mjaftuar me demonstrimin e forcës, por duke shkuar deri në poshtërim të aleatit- armik. Emërimi i Ylli Manjanit ministër i Drejtësisë i Republikës së Shqipërisë ishte një shuplakë e nxehtë në fytyrën e lodhur të Edi Ramës.

9 muajt e parë të këtij viti nuk kanë qenë aspak të lehtë për bankat me kapital grek, që ushtrojnë aktivitetin në Shqipëri. Të gjendura nën presionin e krizës në Greqi, me shtetin helen që rrezikoi në qershor-korrik edhe daljen nga euro, ato rezultojnë të jenë përballur me një rrjedhje të fortë depozitash.

Dorëheqja e ministrit të Drejtësisë Nasip Naço ishte sa e papritur aq edhe rrjedhë logjike e nevojës për të lëvizur politikisht në një situatë kur shumë prej ministrave janë të përfolur për korrupsion dhe përfshirje në skandale tenderash. Nëse kryeministri Rama ka shfaqur stoicizëm për të justifikuar diskursin e tij publik para shqiptarëve se gjithçka po shkon sipas planit të Rilindjes, aleati i tij Ilir Meta e ka kuptuar se ministrat e përfolur për afera mund të marrin me vete në fund të oqeanit të gjithë qeverinë.

Në vitet ’70 NASA organizi disa shkolla verore për të eksperimentuar dizenjimin e kolonive hapësinore të së ardhmes. Dhe artistët prezantuan ilustrimet e tyre. Secili me madhësinë e një qyteti kalifornian, të vetëmjaftueshëm, me gravitet artificial, disa me klimë artificiale, ku njerëzit mund të jetonin gjithë jetën e tyre. U prezantuan tre tipe kryesore: rrethor, sferë dhe cilindrik. Më poshtë fotot që janë publikuar nga NASA: 

Shqiptarët e dashurojnë kafenë. Meqë vij nga Rusia, e cila njihet për obsesionin ndaj çajit, (Rusia renditet e dyta pas Kinës në sasinë e çajit të konsumuar për person, madje ne rusët pijmë çaj, në kuptimin e plotë të fjalës, 10 herë në ditë.) duke parë shqiptarët që shijojnë çdo gllënkë të ekspresit apo të kafes turke për orë të tëra duke marrë ftesa pafund nga njerëzit “të ulemi për kafe”, e gjitha kjo është një kontrast kulturor për mua.

Edi Rama mohon, Ilir Meta ngacmon. Kështu mund të quhet marrëdhënia komike mes dy drejtuesve të koalicionit qeverisës që thonë në të njëjtën ditë gjëra të ndryshme. Sot kryeministri ka reaguar ashpër ndaj pyetjeve që e lidhnin largimin e Nasip Naços me ndonjë manovër të Ilir Metës dhe presion të këtij të fundit.

Qeveria mund të rrëzohet edhe me vezë, por edhe me pak manovra në interenet. Studentët që protestuan para pak ditësh në Fakultetin e Shkencave kanë bërë jofunksionale faqen zyrtare të Ministrisë së Arsimit. Ëeb-i i një agjencie kaq të rëndësishme shtetërore që përfshihet edhe në institucionet e sigurisë kombëtare është hakeruar  lehtësisht nga studentët që gjetën një tjetër mënyrë për të protestuar kundër reformës në arsimin e lartë. Përveçse një formë e re proteste, çfarë ndodh nëse hakerohen kaq lehtësisht faqet e të gjitha agjencive shtetërore?

Po bëhen disa herë rresht që kryeministri i Shqipërisë, sulmon, ironizon dhe stigmatizon punën e gazetarëve. Pas ankesës për keqraportim, ndoshta fshihet një shqetësim real, por edhe një alibi sipas së cilës media po deformon arritjet. Për të kuptuar diçka më shumë nga kjo patologji e re e pushtetit në Tiranë, intervistuam moderatorin e emisionit “Të Paekspozuarit”, Ylli Rakipi.

Z. Rakipi, besoj i keni ndjekur ankesat e kryeministrit për mediat? Situatë shqetësuese ju duket, apo media vërtet po e shqetëson pushtetin?

Kryeministri hodhi sot akuza të rënda ndaj mediave, duke mos i kursyer aforizmat për një punë të cilën thotë se di ta bëjë edhe vetë shumë mirë. I pyetur për incidentin e shefit të komisariatit numër 4 me gazetarë të televizionit ABC News, kryeministri nuk u ndal te rasti, por e analizoi atë në kuadër të bindjes që ai ka për median shqiptare dhe pronarët e saj: