Pas kryeministrit polifonia e pushtetit ka nisur këngën e vet për bashkim. Bashkim me opozitën në emër të dashurisë dhe solidaritetit me shqiptarët e dëmtuar nga tërmeti. Mentor Nazarko e ka nxjerrë nga xhepi këtë propozim duke arsyetuar se nuk ka asnjë mënyrë për të menaxhuar situatën e tanishme veçse duke u bashkuar: 

Kryeministri Edi Rama i ka bërë thirrje partive opozitare dhe personalisht liderit të demokratëve Lulzim Bashës, që “të ulemi pa humbur kohë në tryezë për të dëgjuar idetë dhe propozimet e tyre konkrete”.

Në tre postime në Twitter, shefi i qeverisë shkruan:

U bëj apel forcave opozitare të ulemi pa humbur kohë në tryezë për të dëgjuar idetë dhe propozimet e tyre konkrete. Në këto rrethana të jashtëzakonshme duhet mbiprodhim energjish pozitive për fatkeqët që kanë humbur gjithçka e mbarë popullin që meriton përkujdesje psikologjike.

Kryeministri Edi Rama është përlotur sërish. Teksa lexonte emrat e viktimave z. Rama në një çast e ka parë të arsyeshme të preket dhe drithërojë pak zërin duke përmbushur rolin e plakut të moçëm mjekërbardhë që ka dhimnjen e atij që di shumë. 

Lotët skenikë të këtij aktori kuptohen në kontekstin e dominimit të raportimit mediatik post tërmet nga emri i këtij njeriu që këtu kërcënon me burg, nga ana tjetër vjen vërdallë rrënojave i hequr në fytyrë dhe në shoqërinë e bishtave të zakonshëm. 

Në 8 orët e fundit numri i lëkundjeve sizmike që kanë goditur territorin shqiptar është reduktuar ndjeshëm. 

Prej orës 24:00 e deri më tani janë regjistruar vetëm 3 lëkundje me magnitudë maksimale 3.3, ndërkohë që lëkundje me të njëjtin intensitet janë regjistruar në detin Jon dhe në Kretë, dy rajonet më afër nesh.

Ngjan se shpjegimi i ekspertëve për pasgoditjet po verifikohet edhe pse aleli për godinat e dëmtuara qëndron në fuqi, përderisa ato konsiderohen të rrezikshme për jetën e banorëve.

Trillim apo realitet?
Mediat shqipe edhe në ketë zezëditë kanë filluar të gatuajnë ndodhi dhe lajme të pavlera e spektakolare, më shumë se informata dhe lajme të rëndësishme e të dobishme.

Kryeministri Edi Rama ka përsëritur sot nga Lezha se sfida e përballimit të tërmetit duhet kaluar bashkarisht. Me bashkarisht zoti Rama ka parasysh beniaminin e tij në Partinë Demokratike, Lulzim Basha, një video të të cilit e shpërndau dje përmes rrjeteve sociale. 

Atë që z. Rama nuk e thotë me gojë ka lënë ta thotë rekuizita e tij e kësaj parade postsizmike, më qartë xhupi i tij kuqezi. 

Zoti kryeministër po kujdeset që të luajë teatrin e bariut të shqiptarëve ndërkohë që po shfrytëzon momentin për të riaktualizuar tezat e tij të dashura të bashkqeverisjes me PD-në. 

Çfarë është emergjencë në këto ditë ku Durrësi dhe Thumana u ngjajnë zonave të bombarduara dhe ky pikëpyetjet mbi sigurinë e ndërtesave që kanë mbetur në këmbë janë të mëdha? Tani që mjegulla e raportimit po qartësohet, harta e dëmeve në ndërtesa po zgjerohet edhe në Tiranë, Shijak, Kavajë e Laç.

Lëkundjen e njëpasnjëshme të pastërmetit me gjasë kanë shkurtuar jetëgjatësinë e shumë objekteve të tjera të neokapitalizmit që nuk dihet mbi ç'kritere janë vlerësuar dhe vijojnë të vlerësohen si të sigurta.

E mbushur me mitizime, monopolizime dhe të pavërteta. Kështu serviret historia e Luftës Antifashiste Nacionalçlirimtare sipas studiuesit Uran Butka, edhe 75 vjet pas çlirimit të vendit. Në një bisedë për TemA TV, ai vëren se pjesë e Luftës janë në fakt jo vetëm ata që luftuan për Lëvizjen Nacionalçlirimtare, por edhe nacionalistë të Ballit apo të Legalitetit dhe jo vetëm.

Lidhur me fatkeqësinë natyrore, Ju mund të dhuroni duke përdorur një kartë krediti ose debiti nëçdo banke drejt llogarisë së Ministrisë së Financave dhe Ekonomisë.

Kontributi i dhënë nga ana juaj do të përdoret nga Emergjencat Civile në ndihmë të të dëmtuarve nga tërmeti.

Numrat e llogarive:

“Kontribute vullnetare, Emergjenca” në bankat e nivelit të dytë.

Banka Credins:

IBAN ne ALL (Lek):  ​AL29 2121 1016 0000 0000 0030 0001

Qesh i pranishëm në një tryezë të rrumbullakët, ku dy mësimdhënës universitarë serbë të Kosovës në këmbimin e mendimeve të tyre shpaluan një botë të cilën kishte kohë që mendoja se qe braktisur. Njëri mësimdhënës pyeti tjetrin se a mund ta kritikonte eprorin e vet publikisht, dhe mori përgjigjen negative, me shpjegimin e shkurtër dhe pothuajse pa nevojë për të elaboruar më shumë, se frikësohej ta bënte. Në bisedë e sipër kuptova se frika nuk ishte vetëm ajo e humbjes së vendit të punës; kishte edhe më shumë përmbajtje në atë frikë.