vrimat e zeza

Një nga paradokset më të famshme të fizikantit Stephen Hawking ka më në fund një përgjigje: vrimat e zeza në fakt mund të varen nga informacioni rreth yjeve masive që i krijuan ato.

Sipas një studimi të ri, ky informacion mund të fshihet në rrezatimin rreth vrimave të zeza – të njohura në gjuhën e folur si “flokë kuantike” – dhe teorikisht mund të merret për të ritreguar origjinën e këtyre vrimave të zeza, sugjeron hulumtimi.

Astrofizikanti gjerman Reinhard Genzel pak ditë më parë mori Çmimin Nobel në Fizikë. Në një intervistë për “Der Spiegel”, ai flet për mënyrën se si e zbuloi vrimën e zezë në qendër të Rrugës së Qumështit.

...

Çmimi Nobel në Fizikë për vitin 2020 u është dhënë zbuluesve të objekteve më të errëta dhe më misterioze në univers: vrimat e zeza. Çmimi u nda përgjysmë mes Roger Penrose nga njëra anë, ndërsa gjysma tjetër iu dha fizikanëve Reinhard Genzel dhe Andrea Ghez.

Roger Penrose u vlerësua për zhvillimin e metodës matematikore për të provuar teorinë e relativitetit të përgjithshëm të Ajnshtajnit dhe për faktin se gjatë kësaj pune ka arritur të demonstrojë se teoria parashikon formimin e vrimave të zeza, “përbindëshat” kozmikë që kapin hapësirë-kohën dhe gjithçka tjetër përreth.

Fizikani i shquar britanik dhe kozmologu Stephen Hawking vdiq të mërkurën në moshën 76 vjeç në shtëpinë e tij në Kembrixh."Ndiejmë keqardhje të madhe për vdekjen e babait tonë të dashur, i cili ishte njeri i rrallë dhe një shkencëtar i madh, puna e të cilit do të jetojë për shumë vite”-thuhet në një deklaratë të familjes.

400 milionë vjet dritë larg. Kjo është distanca e sistemit më të afërt të vrimave të zeza binare me Tokën. Zbulimi është bërë nga disa qendra kërkimore në SHBA që raportojnë se dy vrimat e zeza që orbitojnë ndaj njëra – tjetrës ndodhen në galaktikën NGC 7674. Ato ndodhen në distancë 1 vit dritë larg nga njëra-tjetra që është rekord i ri krahasuar me rrezen më të shkurtër të orbitimit të regjistruar deri më tani, që ishte 24 vjet dritë.

Vrimat e zeza janë një botë tjetër. Një botë thjesht matematikore. Ky është mendimi i Richard  Henry, astronom në John Hopkins University, i cili ka prezantuar muajin e kaluar një vështrim të ri mbi vrimat e zeza në takimin e 228-të të Shoqërisë Amerikane të Astronomisë në San Diego. Duke u përqendruar vetëm në aspekin matematikor që përshkruan hapësirë kohën rreth tyre, Henry dhe kolegët e tij gjetën një mënyrë të re për të përshkruar vetë vrimat e zeza. Dhe rezultatet implikojnë një strukturë më të komplikuar nga sa është matur deri më tani.

Detektohen për herë të dytë valët gravitacionale në laboratorin LIGO në Livingston të SHBA-së. Detektimi i realizua në ditën e Krishtlindjeve, dy muaj pas detektimit të parë historik, të muajit shtator. Sipas njoftimit valët ndryshojnë në origjinë: herën e parë shkencëtarët thanë se bëhej fjalë për përplasjen e dy vrimave të zeza që kishin prodhuar valët. Kurse kësaj radhe burimi është bashkimi i dy vrimave të zeza. Objektet përgjegjëse për këtë çlirim energjie janë respektivisht 14 herë dhe 8 herë masën e Diellit tonë për të dhënë si bashkim një vrimë të zezë 21 herë sa Dielli.

Në muajin shkurt të këtij viit shkencëtarët në Univ ersitetin e Arizonas në SHBA, deklaruan detektimin për herë të parë të valëve gravitacionale.

Një ekip kërkuesish në universitetin e Cape Town dhe në universitetin e ëestern Cape në Afrikën e Jugut kanë identifikuar një reshtim të supervrimave të zeza në një rajon të largët nga Toka, prej nga të cilat emetohen valë radio në një drejtim.