Ruanda

Britania ka gati një ligj të ri për emigracionin, me të cilin synon t’i japë fund hyrjes së të huajve në vend, kryesisht përmes kanalit të Lamanshit. Ligji i ri ndalon kërkesat për azil nga të gjithë të ardhurit nëpërmjet Kanalit dhe rrugëve të tjera "të paligjshme" dhe do t'i transferojë ato në vende të treta, si Ruanda. Ligji që u propozua si zgjidhje për numrin gjithnjë e më të madh të azilkërkuesve që mbërrijnë nga veriu i Francës, është kundërshtuar nga Agjencia e OKB-së për Refugjatët, duke e cilësuar si "shkelje të ligjit nd

Këto dy javë në zemër të atij që pretendon se është rajoni i demokracisë liberale, që ka në themel të qytetërimit të vet të drejtat e njeriut, në Gjermani dhenë Francë, ka patur dy zhvillime shumë të ngjashme. Të dyja këto vende kanë njohur apo pranuar përgjegjësinë direkte për kryerjen e akteve të genocidit në Namibi dhe në Ruanda. Në Namibi, ka dorë Gjermania që qysh në fillim të shekullit të 20-të, në emër të qytetërimit të vet të shkëlqyer kualifikonte të drejtën e jetës nisur nga ngjyra e lëkurës dhe kraniometria.

Vetëm qytetarët e Ruandës mund ta falin Francën për rolin e saj në gjenocidin e vitit 1994. Gjatë vizitës në Kigali, presidenti francez zgjodhi t’u drejtohet direkt ruandasve përmes një fjalimi të mbajtur në Gisozi Memorial Center, ku janë varrosur 250 mijë ruandas të etnisë Tutsi.

Një raport i hartuar në SHBA e ngarkon Francën me përgjegjësi në gjenocidin e Ruandës. Raporti me gati 600 faqe e etiketon Francën "bashkëpunëtore" të regjimit ekstremist Hutu që orkestroi masakrën e rreth 800 000 njerëzve dhe refuzon plotësisht pozicionin qasjen sipas të cilës Parisi nuk kishte dijeni për axhendën gjenocidiale, raporton France 24. Investigimi është kryer për disa v

Franca ka hapur arkivat për gjenocidin e vitit 1994 në Ruandë. Autori kryesor i një raporti të porositur nga presidenti Emmanuel Macron në lidhje me të thotë se roli i Francës para dhe gjatë gjenocidit në Ruandë ishte një "dështim monumental" që vendi duhet të pranojë.

Fondi Monetar Ndërkombëtar e rendit Shqipërinë si vendin e parafundit për cilësinë e infrastrukturës edhe pse taksapaguesit shqiptarë kanë investime miliarda euro për investime publike. Sipas FMN, për periudhën 2005-2016, qeveria shqiptare ka shpenzuar çdo vit mesatarisht 5.5 për qind të prodhimit kombëtar për vepra publike, kryesisht rrugë, porte dhe segmente të tjera të infrastrukturës.