renzi

Nuk është vetëm Edi Rama kryeministri I amnistive. Miku  i tij, po aq gaztor me veten e vet, ish-kryeministri i Italisë, Matteo Renzi, propozon së fundmi të njëjtën gjë:

Ka një thes me para që rrinë të ngrira, nga 100-150 miliardë euro, në kasaforta apo poshtë dyshekut. Para që nuk I kalojnë shoqërisë. Lëvizja që duhet është që të bëhet një vetëdeklarim. Unë deklaroj paratë e mia, paguaj një taksë që ne mendojmë të jetë 10-15% dhe pastaj nuk procedohem. Kjo mund të hidhte në qarkullim 100 miliardë

Dy kontrata mes kompanisë me bazë në Abu Dhabi, “Etihad”, “Alitalia”-s dhe Ministrisë së Mbrojtjes në Itali, zbulojnë një aferë në kurriz të taksapaguesve italianë. Falë këtyre kontratave, shteti italian ka i paguar me fonde publike kompanisë “Etihad” përmes “Alitalia”-s, në mënyrë që kjo e fundit të mund të blinte një aeroplan – i cili ishte marrë me qira - që më pas do të përdorej nga kreu i qeverisë italiane, Matteo Renzi, me një çmim 26 herë mbi çmimin normal

Ajo që pritej në Itali ndodhi. Matteo Renzi bëri atë që di të bëjë më mirë: goditjen pas shpine. 

Me një njoftim në Facebook, ish-kryeministri i Italisë ka njoftuar largimin nga Partia Demokratike dhe bashkë me të thuhet se janë edhe 18-20 deputetë nga 111 që ka LPD-ja dhe 20 senatorë.

Pak javë më parë në media qarkulloi një koment i ish-kryeministrit Italian, Matteo Renzi që shprehte pendesë për caktimin në krye të politikës së jashtme të BE-së të Federica Mogherinit. Vetë kjo e fundit, e pyetur për këto komente u shpreh se nuk mund të fliste për qëndrimet e një ish-kryeministri por do të reflektonte për punën e saj pas 1 nëntorit, pra pas përfundimit të mandatit.

Analiza mbi zgjedhjet e 4 marsit në Itali po përqendrohen tek emrat më shumë sesa tek politikat apo programet. Kjo është dëshmi e konfuzionit të madh të krijuar, por edhe pasigurisë që rrjedh nga fakti se devijimi i rrugës së vendit është diçka shumë më e madhe, e rrezikshme dhe e vështirë sesa premtimet elektorale. Duke marrë shkas edhe nga rasti i Greqisë, me një Tsipras që u shndërrua nga politikan rruge antiestablishment në një kanakar të Europës dhe SHBA-së është më konveninte që të lexosh kaosin e ri si atribut apo arsyetim që asociohet me disa persona.

Dorëheqjen e parevokueshme nga nga udhëheqja e Partisë Demokratike italiane (PD) dha ish-kryeministri Mateo Renzi pas dështimit në zgjedhjet parlamentare të së dielës.

"Unë do të jem një anëtar i thjeshtë i partisë dhe  do të jap kontributin tim në zonat ku patëm disfatë, siç duhet të bëjnë të gjithë. Ne po dorëzojmë çelësat ë shtëpisë në në një gjendje shumë më të mirë se kur e kemi marrë "- tha Renzi në konferencën për shtyp.

Ministri i Jashtëm në qeverinë e të larguarit Matteo Renzi do të jetë kryeministri i tranzicionit drejt zgjedhjeve të reja në Itali. Mediat italiane raportojnë sot se Paolo Gentiloni është emri që Partia Demokratike ka propozuar e që sot ka zhvilluar një takim me presidentin e vendit, Sergio Mattarella. Mandati për Gentilonin synon pikërisht kapërcimin e krizës së tanishme dhe përgatitjen e vendit për zgjedhjet.

Analistët kanë frikë se "Jo-ja" e referendumit do ta çojë Italinë në një paqëndrueshmëri politike me pasojë falimentimin e disa bankave dhe efektin domino në Spanjë, Gjermani dhe Francë, duke paralizuar praktikisht tërë sistemin bankar evropian.

Shumë prej bankave italiane janë rrënuar nga kreditë e këqija dhe kanë nevojë emergjente për rikapitalizim. Bashkimi Evropian kërkoi para disa muajsh nga kryeministri Renzi të ndiqte pak a shumë të njëjtën rrugë që ndoqi Greqia, metodën e "qethjes" së depozitave në bankat italiane.

Matteo Renzi ka njoftuar dorëheqjen nga detyra e kryeministrit të Italisë. Siç kishte bërë të ditur për mediat, ai doli në një konferencë për shtyp dhe në dritën e rezultatit të referendumit për reformën kushtetuese, deklaroi largimin.

“Populli italian ka folur në mënyrë të qartë”, tha Renzi duke shtuar se reforma synonte ndryshimin e elitave në një vend ku siç u shpreh ai “politikanët janë përherë të njëjtët njerëz”.

“Nuk ia dolëm kështu që karrigia që bie është ajo e imja. Përvoja ime me qeverisjen përfundon këtu”, tha Renzi ndër të tjera.

Kundër reformave të propozuara nga qeveria italiane në referendumit kushtetues të 4 dhjetorit ka dalë revista The Economist.
Sipas saj Italia, ka vërtet nevojë për reforma, por jo për ato të propozuara nga qeveria Renzi. The Economist shkruan se një dorëheqjen e mundshme e kryeministrit të qendrës së majtë të Italisë nuk do të ishte një tragjedi, nga momenti që sipas saj mund të formohet një qeveri teknokrate, ashtu si shumë herë në të kaluarën.