pushteti

PS-në e mban në pushtet PD-ja

Kjo ide është kthyer në shpjegimin dominues të situatës politike në Shqipëri. Atë tani e dëgjon edhe në mjedisin më thjeshtues dhe më lakonik të shqetësimeve publike: Berberi. 

Lexoni si fillon një lajm i raportuar sot: 

Kriza e shkaktuar nga pandemia e koronavirusit i dha mundësi Kryeministrit Edi Rama që të zgjerojë rolin e tij politik dhe institucional. Në këtë përfundim mbërrin një raport i fondacionit gjerman “Friedrich Ebert

Titulli i lajmit: RAPORTI: Pandemia në Shqipëri u përdor për zgjerimin e pushtetit

Prioritet i qeverisë së re se do të jetë forcimin i shtetit dhe zvogëlimi i pushtetit

Kështu citohet të jetë shprehur kreu i Vetëvendosjes, Albin Kurti para studentëve të universiteteve të Vjeës dhe Venecia. Ndonëse po vijon prej javësh të tëra një negociatë me LDK-në për një post, a një karrige, zoti Kurti vijon të deklarojë se ai është kryeministri i ri i Kosovës. 

Shqipëri 2019.

Ka parlament, por nuk ka opozitë parlamentare. Ka Parlament, por sms e një njeriu vlen më shumë se ligji. 

Ka President, por dekretet e tij nuk zbatohen. Është në procedurë shkarkimi, por duhet firmë e Gjykatës Kushtetuese. 

Ka shkelje kushtetute, të drejtash? Orë e çast. Nuk ka Gjykatë Kushtetuese.

Ka varfëri të trashëguar siç na thonë. Ama kilometri i rrugëve që shtrohen kushton 20 milionë euro. 

Është e mundur të argumentohet përherë çdo humbje.

Kjo kritikë i drejtohej kryeministrit britanik Neville Chamberlain në vitin 1940 në Parlament ku i kërkohej dorëheqja. Për Chamberlain thuhej edhe se “ai luan gjithnjë, por edhe humbet gjithnjë”.

Pushteti ka lëshuar të gjithë zëlëshuesit e vet për të dhënë sihariqin: fitore!

Fitoi 30 qershori, ra Presidenti. Do të ketë zgjedhje më 30 qershor.

Po çfarë u fitua dhe kush fitoi?

Shqiptarët, Shqipëria, e ardhmja?

Jo, padyshim që jo. Fitoi PS-ja? As kjo parti nuk ka fituar. Fitoi Edi Rama? Po. Z. Rama e rregulloi që të fitojë të drejtën për të dhënë shfaqjen teatrale “Zgjedhje më 30 qershor”. Por zgjedhje me një emër në fletë votimi nuk ka. Ka votime.

Kur diskutohej zgjedhja e Presidentit të ri në vitin 2012, Ilir Meta, asokohe kryetar i LSI-së dhe një njeri në koalicion me PD-në, deklaronte ndër të tjera se ka patur shumë njerëz që e kishin refuzuar kandidimin për president. Zoti Meta nuk dha emra, por zbuloi një fakt politik që kalon pa u vënë re: Refuzimin.

Satirë politike në kombinim me përhapjen në kohë rele dhe globale. Ja një realitet që po trondit themelet e establishment politik dhe ekonomik në mbarë botën. Komedianët – ata që të bëjnë të qeshësh duke menduar – janë shndërruar në pika referimi jo vetëm për të ankoruar kritikën e asaj që përndryshe nuk thuhet, por edhe për shpresën për ndryshim.

Kryeministri është shfaqur sot i sigurtë në vete kur ka folur në monologun video për shëndetin e tij dhe përpjekjet titanike që po bën për t’i hequr baltën e opozitës Shqipërisë. Me këtë rast, z. Rama ka rikonfirmuar se njeh si opozitë ata që i konsideron si jopopozitë në ndonjë dalje tjetër, duke na bërë të qartë të gjithëve se situata është më komplekse sesa ajo që do të rrëfejë pushteti.

Opozita ka protestuar sot pasdite dhe deri në mbrëmje përpara Parlamentit të Shqipërisë. Siç është transmetuar tashmë nga mediat, protesta ka patur incidente, përdorim të ekzagjeruar të gazit lotsjellës dhe aplikimin e taktikës së një policie reaktive, pra që vepron brenda perimetrit të institucionit që mbron. Ka shumë komente dhe analiza se çfarë përfaqëson protesta. Por ajo mund të shihet nga dy drejtime: së pari nga ata që protestojnë e që nuk duhen paragjykuar dhe nga ata që vëzhgojnë. Në dinamikën e ngjarjeve qytetarët e përfshirë në të flasin më lirshëm sesa para kamerave.