pluralizmi

Shqipëria që nga sot gjendet përballë një situate të ndarjes në mes të shtetit, zyrtarizuar kjo nga qëndrimi publik i Presidentit të Republikës, Ilir Meta. Nuk është puna te deklarimet dhe komentet e tij për ambasadorë të huaj, që po e marrin në qafë këtë vend, as edhe për mungesën e dialogut me kryeministrin, të cilin e akuzoi si të kapur. Çështja kryesore zbardhet nga mesazhi i lexuar nga Meta, sipas tij shkruar nga kryeministri Rama që ka kërcënuar se PD-ja pas zgjedhjeve lokale nuk do ketë më kryetar Lulzim Bashën dhe se LSI-ja do të zhduket nga skena.

E shkreta Parti Demokratike! 28 vjetori i themelimit e gjen në përpjekjen për t’u fshehur pas protestës së studentëve. Për të ngulitur fiksionin e një proteste ku ajo thjesht po ndihmon dhe po i hap korridorin e frymëzimit politik.

Në nëntor, përkatësisht dhjetor të vitit 1990 në RS të Maqedonisë për herë të parë u organizuan zgjedhje të “lira” shumëpartiake. Shqiptarët, të cilët përbënin 1/3 e popullsisë u rreshtuan në dy partitë e atëhershme politike: Partia për Prosperitet Demokratik – PPD-ë dhe Partia Demokratike Popullore – PDP-ë, të cilat arritën të fitojnë 23 ulëse në parlament (17 PPD-ë, 1 PDP dhe 5 koalicioni PPD-PDP-ë).

Perestrojka  e Mikhail Gorbachev dhe reformat e Boris Yeltsin duken po aq të largëta sa edhe Revolucioni i 1917-ës.
Dekada e viteve ’90 është mitologjizuar, qëllimisht stigmatizuar nga regjimimi Putinit dhe përfaqësuar në mënyrë sipërfaqësore në mediat ndërkombëtare. Dekada  e parë postsovjetike ka reputacionin e përcaktuar si “90-a e egër”, sunduar nga mafia dhe oligarkët, kohë kaosi dhe shkatërrimi në të gjitha sferat e shoqërisë. 

Paskal Milo, aleat i përhershëm i Edi Ramës dhe PS-së përveç këtyre zgjedhjeve, ka dhënë një intervistë për gazetën “Shekulli” ku zbulon frikën e tij nga fitorja e fundit elektorale e socialistëve. Sipas Milos, kryetar i Partisë Demokracia Sociale – historian me profesion – ka arsye për të patur frikë për atë që po ndodh në Shqipëri.

Sociologu i njohur Peter L. Berger I ka dhënë një intervistë gazetës “Avvenire” përmes të cilës jep disa mendime mbi zhvillimet aktuale në botë: besimi fetar, shekullarizimi, radikalizmi, të gjitha elementë që konstiuojnë dhe vënë në rrezik çfarë është më e vyer: pluralizmin dhe bashkëjeteën.

Ku konsiston gabimi i shekullarizimit?

Rreth 25 vjet më parë nisi jeta parlamentare pluraliste. Me një ndalesë të brishtë 3-4 vjeçare në vitet ’20 shqiptarët nuk kishin provuar përgjatë 9 dekadash një periudhë tjetër demokratike.

Primo Shllaku, poet e drejtues i Institutit për Promovimin e Vlerave në Gjuhën Shqipe komenton në një intervistë për “Gazeta Shqiptare” rezultatet e studimit të Prof.Dhurata Shehrit e Prof.Persida Asllanit mbi raportet e letërsisë me dialektet. Të dyja studiueset sollën një pamje të tërësisë së veprave letrare shqipe të botuara (duke shmangur ribotimet) nga 1555 deri më 1972, e cila rezulton në raporte mesatare 70% vepra autoriale në toskërisht dhe 30% në gegnisht.

Sapo na u qetësuan veshët nga zhurma e mitomanëve të nëntorit, kur ja behu zhurma e mitomanëve të dhjetorit.

Qindra njerëz flasin e shkruajnë për ngjarjen që, në mbyllje të vitit 1990, ndau dy epokat: atë të monizmit dhe atë të pluralizmit, gati secili duke shtrembëruar çdo gjë, pa asnjë respekt për të vërtetën, pa asnjë respekt për historinë.