pd

Partia Demokratike mbajti Kuvendin Kombëtar, ku legalizoi ndryshimet në statut. Një hap më shumë drejt kontrollit të plotë të Partisë nga Lulzim Basha. Tjetër gjë mund të pritej nga një opozitë që ka përballë një qeveri me shumë defekte, aq më tepër në mandatin e saj të dytë. Zërave që mendojnë ndryshe nga Lulzim Basha delegatët iu përgjigjën me fishkëllima, gjest që mesa duket vazhdon të jetë konstituimi filozofik i partive politike, përfshi edhe i Partisë Demokratike që sot përfaqëson opozitën e vendit.

Njeri i afërt me kryeministrin, president i një klubi futbolli dhe ish-qeveritar i rangut të dytë. Safet Gjici i cili ka mbajtur detyrën e prefektit të  Qarkut të Kukësit akuzohet se ka përfituar fonde publike në shumën e 25.2 milionë dollarëve përmes kompanive që ka transferuar tek të tretët.

Partia Demokratike pretendon se përmes dy shoqërive të ruajtjes fizike,  EUROGJICI SECURITY dhe TONI SECURITY, Gjici  ka përfituar 315 tendera, me vlerë 25.2 mln  nga të cilat 171 pa garë

Zhvillimet e ditëve të fundit dhe në veçanti ato që lidhen me opozitën janë komentuar si një tjetër disfatë politike e Lulzim Bashës. Kjo me argumentin se autokratizmi i treguar nga Basha në drejtimin e PD-së po favorizon Edi Ramën dhe po i zgjat pushtetin këtij të fundit, pavarësisht momentin të disfavorshëm të kryeministrit.

Partia Demokratike i është rikthyer edhe njëherë idesë për rikthimin e taksës së sheshtë. Kreu i demokratëve, Lulzim Basha, duke iu referuar tatimit mbi të Ardhurat personale tha se do të shfuqizojë normën progresive, për të miratuar tatimin 9 për qind për pagat. Të ardhurat që vijnë nga paga zënë rreth 60 % të strukturës së tatimit mbi të ardhurat personale dhe për opozitën kjo tregon se politika e qeverisë për taksën progressive rëndon më shumë tek shtresa e mesme dhe rrogëtarët, barra e të cilëve është rritur, duke reduktuar të ardhurat.

Ka dy taktika opozitarizmi brenda Partisë Demokratike dhe në media kundër Lulzim Bashës. Të dyja i mëshojnë më shumë fjalës dhe kultivimit të perceptimit sesa ndonjë aksioni politik të mirëfilltë. Ideja e parë është ajo se Lulzim Basha është një ushtar i Sali Berishës, një kukull e tij. Por me marrëveshjen e majit dhe me zhvillimet e mëvonëshme politike, kjo tezë po humbet terren në lëmin e arsyetimit objektiv. Ndaj është kaluar me vrull tek ideja e dytë që ka një përhapje të natyrshme: Lulzim Basha nuk ja thotë për atë punë. Është I dështuar, nuk di, e ca më keq, ai nuk ngjit.

Partia Demokratike kërkon që 26 shkurti të shpallet data e përkujtimit të viktimave të komunizmit. Kërkesa është hartuar në kuadër të një nisme për amendimin e ligjit në fuqi, atë me nr. 7561, datë 21 shkurt 1992, “Për festat zyrtare e ditët përkujtimore”, i ndryshuar.

Ai që mund të quhet zhvillim politik i ditës ishte vizita e ambasadorit amerikan, Donald Lu në selinë e Partisë Demokratike. Zyrtari i lartë amerikan pati një takim kokë më kokë me kryetarin, Lulzim Basha në një moment kur ku i fundit akuzohet nga kundërshtarët politikë por edhe nga elementë brenda partisë për lidhje me kompani ruse në çështjen e kontratave të lobimit.

Ndarje të Partisë Demokratike paralajmëroi Arben Imami pas mbledhjes së kryesisë, ku Lulzim Basha iu shmang sërish debatit dhe ndoqi të njëjtën rrugë, tashmë në kushte edhe më komode, pasi i vemti që i doli kundër ishte Imami. Imami la të kuptohet se qarku i shkurtër që kërkon të ndjekë Basha për të mbledhur Kuvendin  pa thirrur më parë Këshillin Kombëtar nuk çon në bashkimin e zërave kundër, por legalizon një standard të Bashës që kalon radhën duke folur për forume dhe procedura demokratike.

Opozita dështoi në nismën për t’i ndërprerë mandatin kryeprokurores, Arta Marku. Partia Socialiste rrëzoi në Këshillin e Legjislacionit kërkesën PD-LSI për shkarkimin e Markut. Oerd Bylykbashi propzoi përsëritjen e procedurës, duke kaluar në Vetting të gjithë kandidatët dhe më pas zgjedhjen e prokurorit e ri me shumicën e cilësuar prej 3/5.

Ka një shtim të fjalorit të personalizuar kundër kryeministrit shqiptar. Thuajse nga të gjitha drejtimet opozitare, term për kuptimin e të cilit duhet të biem dakord të gjithë: opozitarë quhen jo ata që përfaqësojnë një alternativë, por ata që kanë hesape apo pakënaqësi me pushtetin dhe angazhohen për këtë qëllim. 
Përpjekja për demonizimin, stigmatizimin, karikaturizimin e Edi Ramës, ka marrë me vete edhe njerëz si Ylli Manjani, që vetëm ushtar apo të pagdhendur nuk mund ta quash.