myslimanet

Urdhri ekzekutiv i presidentit amerikan Donald Trump për të ndaluar hyrjen imigrantëve nga vendet myslimane, ka një mbështetje jo të vogël edhe në vendet europiane. Ndonëse drejtues të qeverive krysore në Europë kanë kundërshtuar vendimin e Trump, opinioni publik e favorizon atë në një masë jo të vogël, duke evidentuar një frymë në rritje kundër myslimanëve në Europë. Një think tank me seli në Londër, Chatham House, ka organizuar një sondazh ku morën pjesë më shumë se 10 mijë njerëz nga 10 vende të ndryshme të Europës. 

Ligjet antiterrorizëm që janë miratuar në dy vitet e fundit në 14 vende të Bashkimit Europian vijnë në shkelje të të drejtave të njeriut pasi ato diskriminojnë myslimanët dhe refugjatët. Të paktën këtë përfundim përcjell Amnesty International, në një raport që citohet nga agjencia “Reuters”. 

“Myslimanët dhe të huajt barazohen me terroristët”, citon “Reuters” një eksperte të AI, Julia Hall. Prirja po zë vend në disa vende të BE-së dhe ajo i mëshon stereotipeve negative bazuar mbi paragjykime dhe frikë joproporcionale. 

Televizioni iranian “PressTv” ka realizuar në gusht një dokumentar për radikalizmin islamik në Ballkan. Dokumentari është i strukturuar thjeshtë: mbi bazën e të dhënave mediatike për muxhahedinët ballkanas që iu bashkuan ISIS në Siri ka intervistuar gazetarë, publicistë, klerikë myslimanë apo edhe ekspertë të sigurisë në katër vende: Kosovë, Maqedoni, Bosnje, Serbi dhe Shqipëri.

Debati par burkinin, veshjen që mbajnë femrat myslimane në plazhe po kalon drejt qesharakes. Në Francë disa bashki vendosën ndalimin e burkinit në plazhe, në emër të barazisë gjinore, por është e qartë edhe në e ër të ndalimit të invadimit të një lloj kulture të huaj për Europën e sotme.

Italia po përmbytet dhe pushtohet nga myslimanët. Një pohim i ngritur mbi paragjykime nëse i referohemi shifrave të fundit, të cilat citohen në një shkrim të posaçëm nga gazeta e Kishës, “Avvenire”.  Faktet e evidentuara nga Fondacioni Iniciativa dhe Studime mbi Multietnicitetin, provojnë se shumica e 5 milionë emigrantëve që jetojnë në Italia janë kristianë. Në 1 janar të këtij viti, emigrantët e besimit kristian ortodoks përbënin diçka më shumë sesa 1.6 milionë, ndërkohë që ata të besimit mysliman janë 1. 4 milionë dhe 1 milionë katolikë.

Kristianët kanë “mision të konvertojnë” myslimanët dhe anëtarë të tjerë të besimeve të krishtera. Deklarata është bërë nga një prej ndihmësve të Papa Françeskut, kardinali Kurt Koch.Një mendimi i tillë prej tij është dhënë pas një dialogu ndërfetar mes zyrtarëve të kishës Katolike dhe liderëve hebre, që u organizua me dyer të mbyllura në Institutin Woolf në Kembrixh, Angli.

Kreu mysliman i një bashkie në Greqi është ankuar zyrtarisht për përdorimin e imazheve të Santa Klausit në shkolla.  Bëhet fjalë për organizimet që ka bërë bashkia e Mikit në Maqedoninë Lindore dhe në Thrakë, ku jeton një popullsi me shumicë muslimane. Kryetari i Bashkisë, Tzemil Kapza, shkruan në letrën e tij se “ne shprehim fort pakënaqësinë dhe kundërshtimin tonë ndaj inicitivave të tilla, sepse ato fyejnë besimin tonë”. 

Është bërë e modës që, pas çdo atentati terrorist me justifikim islam në Europë, të vërshojë në mediat shqiptare një valë opinionesh me pretendime mesianike, disa për qytetërimin “tonë”e disa për islamin, athua se ky nuk është pjesë e kulturës shqiptare dhe e pronorit ‘tonë’. Që këtu, çdo përsiatje fundoset në hipokrizi. Një nga vaksinimet më origjinale e mbrojti Ndriçim Kulla.

Këto ditë po qarkullon në rrjetet sociale një letër që Muhameti, profeti i myslimanëve, u ka dërguar në vitin 628 murgjve ortodoksë të manastirit të Shën Katerinës në Sinai, më saktë buzë malit të Sinait, në majë të të cilit – kështu thuhet në Biblën hebraike, e më pas dhe në Kuran – Zoti d.v.

Historia është një çështje narrative perceptimi, korniza themelore e të cilës është historia e civilizimit njerëzor. Historianët janë produkt i civilizimeve përkatëse, e kësodore ngjarjet që ata rrëfejnë janë po aq pasqyrim i realiteteve të civilizimit të tyre sa edhe atyre njerëzve historinë e të cilëve ata tregojnë. Kjo ngre çështjen e objektivitetit historik. Kur kanë të bëjnë me civilizime të vdekura – si p.sh. ai Egjiptian ose Minoan – intepretimet e ndryshme të dhëna nga historianët zakonisht nuk shkaktojnë asgjë më shumë se sa thjesht diskutime akademike.