foreign policy

Politika e angazhimit të Uashingtonit me Pekinin është përqafuar, me disa tronditje gjatë rrugës, nga tetë presidentë të njëpasnjëshëm amerikanë - një rekord i jashtëzakonshëm vazhdimësie. 

Departamenti Amerikan i Shtetit po udhëzon diplomatët e tij që të nxisin qeveritë dhe bizneset në Evropën Lindore dhe Euroazi për të rritur eksportet dhe prodhimin e pajisjeve mjekësore për shpëtimin e jetës dhe mjeteve mbrojtëse për Shtetet e Bashkuara, pjesë e një fushate diplomatike të dëshpëruar për të plotësuar mangësi të mëdha në sistemi mjekësor amerikan, ndërsa numri i vdekjeve nga koronavirusi është në rritje.

Kështu raporton revista e njohur “Foreign Policy” sipas të cilës:

Trajtimi dhe reagimi ndaj pandemisë ka ndarë tashmë edhe njerëz të njohur të botës akademike. Askush nuk di me siguri se çfarë duhet bërë, për medikamentet bota mbarë është lëshuar në eksperimentin live mbi pacientët duke mbështetur këtë me sforco të mëdha përmes ventilimit dhe intubimit të pacientëve në gjendje kritike.

Skenari i paralajmëruar është realitet. Progresi i shkencës ngjan tërësisht i mbivlerësuar në sytë e njerëzve të thjeshtë. Përgjigjet që jepen, evazive dhe me një shije gënjeshtre brenda.

Ndërsa bota lufton me pandeminë e koronavirusit, një zhvillim i jashtëzakonshëm po ndodhte në Ballkan: një vend i sfiduar dhe i varur kundërshtoi haptazi administratën e fuqishme të Presidentit të ShBA-ve, Donald Trump.

Revista e njohur “Foreign Policy” publikon së fundmi shkrimin e një ish-komandanti të ushtrisë izraelite, sipas të cilit Plani aktual i presidentit amerikan, Donald Trump për paqen në Lindjen e Mesme, në të vërtetë nuk është gjë e re.

Pak ditë më parë, ndërsa fliste në një takim elektoral në Foligno, një qytet i vogël në Italinë qendrore, zëvendëskryeministri italian, Matteo Salvini, tha se ndihej si babai i "60 milionë italianëve". Kryebashkiaku liberal i Milanit, Giuseppe Sala, u përgjigj se ai nuk do ta donte atë si xhaxha. Por Salvini nuk po fliste si politikan: Ai po fliste si një udhëheqës fetar.

Nga Izraeli në Arabinë Saudite, aktorë të ndryshëm politikë dhe mediatikë po flasin për luftë kundër Iranit. “Qeni” i ndërsyer në këtë përballje ngjan të jetë SHBA që pasi po ngec në skenarin venezuelian, po hidhet në Lindjen e Mesme me alibi identike me ato që janë dëgjuar dekadat e fundit: luftë kundër terrorizmit, frymëzuesve të tij.

Huawei. Emri i kompanisë kineze përmendet përherë e më shumë në Perëndim, por jo për risitë dhe penetrimin në tregje. Ndaj saj ka një mori shkrimesh dhe materialesh që e vendosin në qendër të një konspiracioni të Pekinit zyrtar për të dominuar tregun e teknologjisë. Në SHBA, kompania mori goditje përmes vendimeve të administratës Trump që ndalojnë përdorimin e pajisjeve të saj në sektorë si ushtria dhe shërbimet sekrete, apo fusha të tjera të ndjeshme.

Vendimi i administratës Trump për të braktisur marrëveshjen bërthamore me Iranin por vlerëoshet prej shumëkujt si një goditje ndaj instrumenteve diplomatikë në politikën e jashtme që po i rikthehet përpjekjeve për ndryshim ragjimi në vende ku SHBA shohin pengesa.

Në një shkrim të publikuar dje në revistën “Foreign Policy” vihet theksi pikërisht te ky aspekt i cili implikon një histori që përsëritet.