Europa

Quo vadis Europa? Kjo pyetje e ngritur nga Jean-Claude Juncker do të mbërrijë të mërkurën në tryezën e shefave të shteteve dhe qeverive të BE-së, të cilët do të takohen dy herë këtë muaj: një në Bruksel të enjten dhe një herë tjetër në 25 Mars  në Romë,  në një samit përkujtimor për 60 vjetorin e Traktatit të BE-së, i nënshkruar në 25 Mars 1957 po në kryeqytetit italian.

Nuk është Ballkani fuçi baruti, por Europa. Ballkani është fitili dhe gjenerues i disa konflikteve që nuk mund të izolohen. Ky është mendimi i ekspertit Norbert Mappes-Diediek, i cili në një intervistë për agjencinë gjermane “Deutsche Welle”, thotë se Europa nuk duhet të largohet nga ky rajon.

Urdhri ekzekutiv i presidentit amerikan Donald Trump për të ndaluar hyrjen imigrantëve nga vendet myslimane, ka një mbështetje jo të vogël edhe në vendet europiane. Ndonëse drejtues të qeverive krysore në Europë kanë kundërshtuar vendimin e Trump, opinioni publik e favorizon atë në një masë jo të vogël, duke evidentuar një frymë në rritje kundër myslimanëve në Europë. Një think tank me seli në Londër, Chatham House, ka organizuar një sondazh ku morën pjesë më shumë se 10 mijë njerëz nga 10 vende të ndryshme të Europës. 

Ted Malok, profesori dhe shkrimtari që u përzgjodh nga presidenti amerikan Donald Trump për postin e ambasadorit të SHBA-ve në Bashkimin Europian parasheh një shpërbërje të Badhkimit Europian. Madje ai thotë se shkëputja e Britanisë ishte vetëm fillimi. 

Tashmë është fakt i njohur botërisht:  institucionet kryesore amerikane nuk kanë arritur të garantojnë një proces të besueshëm zgjedhor. Skandali i e-maileve të Hillary Clinton, përpjekja për ta mbuluar atë, kundërveprimi i demokratëve dhe krahut ekzekutiv në Shtëpinë e Bardhë për të mbuluar këtë dështim me alibinë ruse, konstituojnë thyerje të mëdha në sistem. Disa media dhe zëra autoritarë arritën deri aty sa të vinin në diskutim vlerën e Kolegjit Elektoral e ndërkohë që beteja e inatit vazhdon, Donald Trump duket se nuk sfidohet më në rrugën e tij për t’u zgjedhir President.

Pas propozimeve gjithnjë e më të shumta për një mbrojtje europiane, del në sipërfaqe edhe një die për një FBI të BE-së. Shefi i Konferencës së Sigurisë së Mynihut, Wolfgang Ischinger, citohet nga agjencia gjermane “Deutsche Welle” në mbështetje të idesë së ministrit të Brendshëm gjerman, Thomas de Maziere për forcimin e aparatit të sigurisë me kompetenca federale. Ischinger shkon edhe më larg.

Vota nuk vlen më për të strukturuar legjitimitetin e atyre që zgjidhen. Ndonëse u aplikua ky parim i shpallur “i shenjtë” në Perëndim, Brexit dhe zgjedhja e Donald Trump, nuk po pranohen si shfaqje demokracie pre një kategorie. Ish – ministri I Jashtëm gjerman, Joshka Fischer shkruan në një opinion në “Project Syndicate” se këto dy zhvillime kanë përcaktuar në një masë të madhe rrjedhën e ngjarjeve politike në Europë, sidomos të zgjedhjeve që pritet të mbahen këtë vit në Gjermani, Francë, Holanë dhe ndoshta në Itali.

“Duke u nisur nga parimi themelor i materializmit historik, se krijues të historisë janë masat popullore”, sistemi i ngritur mbi luftën e klasave, në një vend me përqindje shumë të lartë të popullsisë rurale, ka nevojë për historizmin e këtij konflikti, mundësisht duke e paraqitur si zhvillim të natyrshëm autokton që komunizmi e zbulon, ndaj edhe përçon te historiografia obsesionin e nivelimit të fshatarësisë në një klasë të vetme, kompakte e të ndërgjegjshme në përplasjen me tjetrin, shfrytëzues lokal ose i huaj.

Marcel Fratzscher, një ish-menaxher i lartë në Bankën Qendrore Evropiane dhe profesor i makroekonomisë dhe financave në Universitetin e Humboldt në Berlin shkruan në Project Syndicate për perspektivën e lidershipit gjerman në Europë. Sipas tij jo çdo gjë varet nga Berlini, pas roli drejtues i Gjermanisë duhet të miratohet nga partnerë të saj. Më poshtë një pjesë nga shkrimi: 

Alessandro Barbero, historian dhe pedagog për mesjetën në universitetin e Piemontes, I jep një intervistë gazetës “Corriere della Sera” rreth një kolane të re të titulluar: Historia, Italia, Europa, Mesdheu. Kolana është e asociuar me gazetën, një praktikë kjo e njohur në Itali.

Çfarë ka rëndësi është pyetja historike dhe aktuale: Çfarë është Europa?