erdogan

Turqia ka intensifikuar veprimet në terren për goditjen e elementëve të organizatës Fetullah Gylen edhe në Shqipëri. Pas kërkesave në rrugë diplomatike dhe deklaratave nga krerë të disa agjencive qeveritare turke që veprojnë në Shqipëri, në Tiranë mbërriti Prokurori i Përgjithshëm i Turqisë,  Mehmet Akarca, i cili kërkoi edhe zyrtarisht bashkëpunimin e organeve hetimore të të dy vendeve për këtë çështje.

Që shteti shqiptar u ka hapur dyert shumë "lektorëve" që japin këshilla mbi demokracinë dhe përparimin kjo nuk është ndonjë gjë e re, por situata e krijuar në ambjentet e Universitetit të Tiranës me koordinatorin e Agjencinë turke TIKA në Tiranë, Eyup Yavuz Umutlu ka ekspozuar edhe njëherë raportin që kjo qeveri ka vendosur me autoritetet turke, që mesa duket kanë rekomandimin të shtrijnë vizionin e erdoganizmit  edhe në Universitetet laike të Shqipërisë, në frymën e re të vllazërisë që ka inspiruar udhëheqja.

Kurdët po protestonin në Uashington gjatë takimit Erdogan - Trump kur truprojat e presidentit turk kanë shpërthyer në dhunë(ata kanë imunitet).

Presidentit amerikan, Donald Trump dhe homologu turk Rexhep Taip Erdogan u takuan për rreth 25 minuta në Shtëpinë e Bardhë, ku më pas dolën në një konferencë të përbashkët për shtyp. Trump përsëriti mbështetjen e plotë për luftën e Turqisë kundër terrorizmit dhe vlerësoi presidentin turk, Erdogan. Megjithatë shefi i Ankarasë ishte dukshëm i pakënaqur me ndihmën ushtarake të SHBA-ve ndaj kurdëve sirianë, të cilët Turqia i konsideron terroristë.

Është gjithmonë interesante të bisedosh me një veteran të politikës. Oktay Eksi është i njohur  në Turqi. Ish-deputet i Partisë Republikane, kolumnisti kryesor i gazetës Hurriyet për 35 vjet dhe anëtar i Komisionit për Kushtetutën në vitin 1961.  Kundërshtitë me Erdogan çuan në dorëheqjen e tij nga Hurriyet, në vitin 2010, pas një artikulli me kritika shumë të ashpra ndaj Erdogan. Një laik i përbetuar Eksi konsideron se Turqia tashmë është duke lëvizur në ujëra të paeksploruara.

Fitorja e Erdoganit në referendumin e së djelës së kaluar mund të inkurajojë politikanë të ndryshëm në Ballkan që të adoptojnë politikën e dorës së fortë. Vuçiç, kryeministri – president I Serbisë është ndër më të goditurit në këtë drejtim dhe edhe ai po përballet me protesta pas fitores në zgjedhjet presidenciale. Gruevski që akuzohej deri edhe për diktator ra me votë dhe pak gjasa ka të kthehet me forcën që kishte. Në çdo rast modeli turk mund të ngjisë në proporcion me ndikimin e Turqisë në rajon, mbi të cilin spekullohet shumë.

Kryeministri turk Binali Yildirim ka paralajmëruar opozitën se thirrja e protestave pas rezultateve të referendumit është e papranueshme. Associated Press citon kreun e qeverisë të jetë shprehur se opozita ka të drejtën të depozitojë ankesat e veta për referendumin që i dha presidentit Erdogan kompetenca të reja duke ndryshuar në thelb strukturën e shtetit. Sipas Yildirim shtegu për kërkimin e të drejtave duhet të kufizohet në ankesat ligjore duke eliminuar kështu një të drejtë si ajo e protestës.

Çfarë duhet të bëjë Europa me Turqinë e personalizuar të presidentit Erdogan? Përgjigja është e vështirë, pasi qoftë edhe me marrëveshjen për refugjatët presidenti turk e mban të lidhur veprimin e kontinentit të vjetër, apo më mirë të plakur. Por mediat gjermane, të konvertuara së fundmi në zëdhënëset më të zjarrta të europeizmit ashtu siç është formësuar ai në BE, po sugjerojnë politika të rrepta ndaj Ankarasë.

“Turqia në udhëkryq”, ky është titulli i një shkrimi në faqen kryesore të agjencisë “Deutsche Welle”, seksioni shqip.

Fitorja e brishtë e presidentit turk Erdoan në referendumin e së dielës ka ngjallur reagimin e Bashkimin Evropian  që menjëherë i bëri thirrje Turqisë të kërkojë një "konsensus kombëtar". Presidenti turk i është referuar mundësisë për të organizuar një referendum të ri, këtë herë për rikthimin  e dënimit me vdekje, një nismë që nënkupton fundin e procesit të anëtarësimit të Turqisë në Bashkimin Evropian.

Sulltan apo shërbëtor i popullit? Me këtë pyetje "The Economist" nisi eksplorimin e informacioneve që fshihen pas perdes konfuze për udhëheqësin e Turqisë, Rexhep Taip Erdogan, i cili nuk është një person që mund të lexohet lehtësisht. Inteligjent dhe i paparashikueshëm, protagonisti i referendumit të së dielës është duke rindërtuar atë që ai e përkufizon si mrekullinë turke të kësaj dekade. Një mrekulli me çmim të rëndë për vendin e fortë të Mesdheut. Rexhep Taip Erdogan ishte që i vogël një triblues i mirë që përmbyste rezultate.