avvenire

Avvenire publikon së fundmi një intervistë të shkurtër me onkohematolgun e njohur Fabio Ciceri që ka shkruar një libër me titull kumbues: “Si do ta mposhtim kancerin, Sfidat e imunoterapisë dhe Car-T”.

18 gusht 1946. Një shpërthim i fortë në Pola shenjoi deri diku një marrëdhënie mes Italisë dhe Jugosllavisë së Titos dhe njoftoi atë që do të ishte Lufta e Ftohtë. Heshtje mbi një masakër që provokoi mbi 100 të vdekur, nga të cilët vetëm 64 u identifikuan. Një e treta e vitkimave ishin fëmijë. Në histori kjo ngjarje njihet si Masakra e Vergarolës, simbolizuar nga fotoja në fjalë, të cilës sot, përmes një dëshmie, i gjendet për herë të parë subjekti.

Drama e Mesdheut nuk ka të sosur me viktima dhe episode tragjike që përsëriten e përsëriten. Një video e publikuar së fundmi ilustron se se në përpjekjen për t’u hedhur në Europë nga Afrika ka viktima që janë në kohën tonë edhe subjekte të regjistrimit live të fundit të tyre.

99.5% e rasteve me CoVid-19 në botë janë si pasojë e infektimin me variantin “italian” të Sars-Cov-2, mutacionin G, çka sugjeron se virusi i Vuhanit nuk është më prezent dhe në qarkullim. Këtë thotë virologu gjemran, Alexander Kekule sipas duke rindërtuar skemën e përhapjes së pandemisë dhe duke shpjeguar deri diku se përse disa vende në Azi, përfshirë Kinën, nuk po vuajnë më të njëjtën goditje si hemisfera perëndimore. Varianti italian është 10 herë më ngjitës se ai i Vuhanit, duke sqaruar ritmet e mëdha të infektimit.

A është e vërtetë se shkolla dhe fëmijët tanë që e jetojnë përditë atë, të jenë shkaku kryesor i kësaj vale të re të infektimeve dhe të krizës sanitaro-ekonomike që pason? Nëse do të ishte kështu, shkollat do të duhet të mbylleshin menjëherë. Por a jemi të sigurtë se duke ndaluar aktivitetin e rregullt shkollor, siç u bë me aktivitete sportive dhe rikrijuese, kemi dhënë një zgjidhje? Në mediat sociale dhe në gazeta secili po thotë të vetën, sepse të gjithë, në një mënyrë, jetojmë përditshmërinë e shkollës.

Pandemitë prekin një përqindje të madhe të popullsisë dhe reagimi që kërkojnë duhet të jetë multisektorial për disa muaj, apo edhe vite. Lufta ndaj një virusi që transmetohet në rrugët respiratore, pra shumë ngjitës, mund të fitohet vetëm me vendime të shpejta dhe në kohën e duhur, të bazuara në prova shkencore, të koordinuara në nivel ndërkombëtar ose, minimumi, kombëtar.

Një rrugë e rrezikshme. Pyetja mund të ngjajë retorike, por më besoni nuk është. Ia bëj këtë pyetje vetes, teksa eci në galerinë e rektoratit të Universitetit të Peruxhias dhe shoh i shkujdesur mbishkrimet e shkëlqyera etruske inkorporuar në mure. Institutcione si ky në Itali dhe në Europë kanë qenë shtylla të qytetërimit në 700 vitet e fundit, duke formuar klasat drejtuee dhe orientuar politikat e zhvillimit të planetit.

"Avvenire" publikon sot një “gjetje” të tre mikrobiologëve italianë, Andrea Crisanti, Stefano Piccolo dhe Fulvio Ursini për asimptomatikët e pandemisë që ka mbërthyer botën. Asimptomatikët janë persona të infektuar pa simptoma dhe shqetësime dhe janë madje shumica. Çështja është se çfarë i dallon ata nga të tjerët?