analistet

Disa prej të ftuarve mbrëmë nuk erdhën në darkën e organizuar nga misioni ynë në Strasburg,megjithëse e kishin konfirmuar më parë! Nuk ndjehemi mirë pas fjalimit, ishte arsyeja.E mirëkuptueshme. S’ke si ndjehesh mirë kur dëgjon një histori horrori si sajesa e trafikut të organeve! Bashkëbisedimi me ndonjërin syresh pas darkës ishte kuptimplotë. 

Dikur, në mesin e viteve ’90, kur Shqipërinë e kishte vizituar privatisht ish-presidenti amerikan, George Bush i vjetri, në radhët e socialistëve nisi të gjallëronte thashethemi se Berisha do t’i jepte Sazanin amerikanëve. 

Kaq e ngulitur ishte ideja se një bazë për amerikanët ishte e barazvlefshme me shitjen dhe humbjen e solidaritetit, saqë ai vlente si argument politik kundër një pushteti që ç'është e vërteta nuk e humbiste rastin t’i krijonte probleme vetes.

Vëllezër shqiptarë! Ilir Meta, presidenti i vendit, po shkel rëndë Kushtetutën, atë libërthin e vogël me kopertinë të kuqe që shkruan e flet në emërin e të gjithëve. Ai ka deklaruar se është i gatshëm të dekretojë një datëbtë re zgjedhjesh dhe të dorëzojë mandatin e tij. 
Shpresa jonë janë gazetarët, analistët, gardianët e arsyes politike dhe shoqërore, të kthyer së fundmi në vajtues profesionistë të stabilitetit që iku e vate. 

Opozita, LSI-ja dhe Sali Berisha po arrijnë një fitore të madhe. Po godasin një nga njerëzit kryesorë të Edi Ramës në katër vjet, një nga etiketat e Rilindjes, një superministër të cilit i kanë prerë fletë arrestin. Ky është mesazhi dhe perceptimi që mediat pranë qeverisë po tretin me vështirësi në këto orë, duke riaktivizuar imagjinatën propaganduese kundër të keqes Sali Berisha, që tërthorazi është mbrojtje për Sajmir Tahirin dhe PS-në.

Çadra e PD-së është nën sulm frontal që nga dita që nisi jetën e saj. Protesta e ndrydhur në kufijtë horizontalë dhe vertikalë të saj përfaqësojnë një histori politike të ndërlikuar, por që kompromentohet keqaz nga kronika e veprimeve të partisë dhe krerëve të saj.

Ben Blushi ka qenë i ftuar në emisionin Top-Story për të folur për projektin e tij politik, partinë “Libra”. D.m.th kjo ishte ajo që duhet të rezultonte nga një debat që u shndërrua në sulm frontal analistësh që bashkonte predikime morale, pretendime ideologjike, kujdesin që Rama të mos trazohet me Berishën, si dhe pyetjen kurth për diferencën që sjell LIBRA në opozitarizmin e vet. 

Baton Haxhiu, gazetar nga Kosova dhe drejtues i emisionit “Zona e Debatit” jep një intervistë te gazeta “Mapo” përmes së cilës përpiqet të sqarojë diçka nga ajo që ndodhi gjatë intervistës së fundit të Edi Ramës në këtë emision. Gazetarë dhe analistë të Kosovës të ftuar për të pyetur kryeministrin shqiptar u vunë përballë një batareje fyerjesh, një sjelljeje shpërfillëse, që shkërmoq çdo kuadër etik të komunikimit. Shqipja ka një fjalë të urtë për këtë ndërhyrje të Baton Haxhiut, e cila mund të imagjinohet vetë.

Gazetaria shqipe është dogmatike. Gazetaria politike shqipe është e sëmurë. Ajo është e infektuar nga tregimet erotike dhe nga gazetaria sportive. Gazetara shqipe vuan nga cektësia dhe mungesa serioze e “rëndësisë”. Simptomat e kësaj gazetarie janë: “mentaliteti tufë”, “skandalet”, “konfliktet”, dhe trullosja nga lajmi.

Ndeshjet e ekipit kombëtar të futbollit po jetohen me intensitet të lartë, siç jetohen zakonisht dramat dhe ekstazat. Ato e bëjnë të padukshëm gjithë realitetin, i cili ngushtohet në vetëm çfarë ofron ndeshja. Në vitin 2000, Diego Maradona po luftonte me vdekjen në një spital të Buenos Airesit, për shkak të përdorimit të kokainës. Gjithë bota po përcillte me dhimbje minutat e kësaj lufte të Maradonës dhe mjekëve. Spitali ishte rrethuar me mijëra fansa dhe gazetarë.

Fajin e ka Saliu. Të gjithin. Madje fajin e ka edhe “Facebook” që i lejon Saliut të flasë përditë. Vetëm 2 vjet e gjysmë nga ndërrimi i pushtetit, një sërë mediash apo analistësh, po i rikthehen tezës “Saliu”, e cila duhet thënë se ka ndikuar shumë që disa analistë të bëhen ata që njihen sot: pra analistë. Se për çfarë të shkruhet vallë po nuk pati pak Sali të paktën një herë në javë?